Μερικές άβολες υπενθυμίσεις για τους… υπεράνω τάξεων, διαλεκτικής και ιστορικής εμπειρίας αρλεκίνους που ομνύουν σε διάφορους Έλληνες, φιλέλληνες και “πατριώτες”, για τους ανιστόρητους ή εκείνους που κοιτάζουν την ιστορία έξω από τις δυνάμεις που γυρίζουν τον τροχό της:
«Εκλαμπρότατε να με ενθυμηθείς όταν έλθει το δάνειον, ότι τας ελπίδας μου –μετά τον Θεόν- εις την Εκλαμπρότητά σου τας έχω και μη με αφήσεις περίλυπον» (Ιωάννης Μακρυγιάννης προς Γεώργιο Κουντουριώτη – αρχεία Κουντουριώτη, τόμος Ζ’, σελ. 569).
Προς επίρρωση των παραπάνω και προσφέροντας υλικό για σκέψη πάνω στις νόρμες που διαμορφώνουν την ιστορία, ιδού τι έγραφε ο κορυφαίος των… φιλελλήνων: «Οι Έλληνες είναι ίσως ο πιο διεφθαρμένος, ο πιο εκφυλισμένος λαός του κόσμου. Με την επανάστασή τους αποκάλυψαν τον πραγματικό χαρακτήρα τους. Είναι η πιο ματαιόδοξη και η πιο ανειλικρινής φυλή της γης, μια χημική ένωση από όλα τα ελαττώματα των προγόνων τους. Σε αυτά πρέπει να προσθέσεις και τα ελαττώματα των Τούρκων και των Εβραίων. Και όλα αυτά ανακατεμένα σε ένα τσουκάλι δουλείας» (λόρδος George Gordon Byron – Iris Origo: “The last attachment – Byron and Tereza Guiccioli”, 1849, σελ. 363).
