Έρευνα της ανεξάρτητης οργάνωσης International Rescue Committee έδειξε ότι προκαλεί ψυχολογικά προβλήματα ο εγκλεισμός στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης στα ελληνικά νησιά και αλλού στην Ευρώπη, σε πρόσφυγες και μετανάστες που κρατούνται.
Η τακτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καθυστερεί την ταυτοποίηση και τακτοποίησή τους, ειδικά εν μέσω πανδημίας, επιδείνωσε την κατάσταση. Σύμφωνα με την έρευνα, ο ένας στους τρεις πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκεται στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης σε Λέσβο, Σάμο και Χίο, έχει σκεφτεί να αυτοκτονήσει και ένας στους πέντε έχει αποπειραθεί να θέσει τέλος στη ζωή του είτε πριν φτάσει στις ελληνικές ακτές είτε κατά την παραμονή του εκεί. Η έρευνα διεξήχθη μεταξύ 904 μεταναστών στα τρία ελληνικά νησιά όπου είναι παρούσα η μη κυβερνητική οργάνωση.
Πέντε χρόνια μετά από την ίδρυση κέντρων υποδοχής, σχεδόν 15.000 άνθρωποι παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα σε απάνθρωπες και συχνά επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης, χωρίς πρόσβαση σε επαρκές νερό, αποχέτευση, στέγη ή ζωτικές υπηρεσίες όπως υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση ή νομική υποστήριξη. Η πανδημία του κορωνοϊού μετά το πρώτο lockdown του Μαρτίου κατέγραψε αύξηση 71% στον αριθμό των ατόμων στα Κ.Υ.Τ. των τριών νησιών με συμπτώματα ψυχολογικών προβλημάτων και άνοδο κατά 66% στα περιστατικά αυτοτραυματισμών.
Η οργάνωση καλεί την Ε.Ε. και τις χώρες-μέλη της να εφαρμόσουν τη συμφωνία της ίδιας της ένωσης για τη μετανάστευση και το άσυλο, ώστε να μπει ένα τέλος στο φαινόμενο του ατέρμονου εγκλεισμού προσφύγων και μεταναστών και να καθιερωθεί ένα δίκαιο και ανθρώπινο σύστημα.
Η Δήμητρα Καλογεροπούλου, διευθύντρια του I.R.C. Ελλάδας, δήλωσε: “Η ψυχική υγεία των προσφύγων έχει αποδεκατιστεί φέτος, μετά από καταστροφικές πυρκαγιές στη Λέσβο και τη Σάμο, τον κορωνοϊό και τους περιορισμούς lockdown που έφερε μαζί του και τη μετάβαση σε ένα νέο προσωρινό κέντρο υποδοχής στη Λέσβο, το οποίο δεν παρέχει αξιοπρεπή συνθήκες διαβίωσης. Οι ψυχολόγοι του I.R.C. μου έχουν πει πώς οι άνθρωποι έχουν περιοριστεί να παραμείνουν μέσα σε στρατόπεδα που είναι βρώμικα και επικίνδυνα, στέκονται στην ουρά για φαγητό και κοινόχρηστες τουαλέτες και έχουν λίγο χώρο για να κάνουν πρακτικές υγιεινής“. Όπως σημειώνει, οι Μ.Κ.Ο. συνέχισαν να συμβάλλουν στην κάλυψη του κενού που απομένει από την έλλειψη υποστήριξης από την Ε.Ε. και την ελληνική κυβέρνηση. Από τον Νοέμβριο του 2020, δεν υπήρχαν ψυχίατροι που εργάζονταν σε κανένα από τα δημοφιλή σημεία του νησιού, ενώ οι υπηρεσίες που προσφέρονται από Μ.Κ.Ο. για την κάλυψη αυτού του κρατικού κενού δεν φτάνουν.
Ο Imogen Sudbery, διευθυντής πολιτικής και υπεράσπισης της I.R.C. για την Ευρώπη, δήλωσε με τη σειρά του ότι τα νέα δεδομένα φωτίζουν την επιδείνωση της κρίσης ψυχικής υγείας που αντιμετωπίζουν 15.000 άνθρωποι παγιδευμένοι σε κέντρα υποδοχής στα ελληνικά νησιά. Η συντριπτική αίσθηση της απελπισίας και της απόγνωσής τους μπορεί να εντοπιστεί σε συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις και κενά πολιτικής τόσο σε εθνικό όσο και σε εθνικό επίπεδο της Ε.Ε. που έχουν αφήσει τους ανθρώπους να αγχωθούν σε στρατόπεδα. «Καλούμε την Ε.Ε. και τα κράτη μέλη της να αδράξουν αυτή τη στιγμή για να δημιουργήσουν επιτέλους ένα δίκαιο, ανθρωπιστικό σύστημα που η Ευρώπη χρειάζεται απεγνωσμένα και να θέσει οριστικό τέλος στη σκληρότητα του περιορισμού» καταλήγει.
