Η πυρκαγιά που κατέστρεψε την Τρίτη μια από τις μεγαλύτερες εγκαταλελειμμένες καπναποθήκες της χώρας, φέρνει στην επιφάνεια μια σειρά ζητήματα:
Γιατί τόσα χρόνια δεν αξιοποιούνται με κρατική ευθύνη οι καπναποθήκες και άλλα παλιά και ιστορικά κτίσματα της πόλης μας που τυπικά θεωρούνται διατηρητέα, ως ελεύθεροι χώροι για τον ξανθιώτικο λαό και τη νεολαία; Δεν θα μπορούσε για παράδειγμα να αξιοποιηθούν αυτά τα κτίρια για την διευκόλυνση της εκπαιδευτικής διαδικασίας (π.χ. στο Δ.Π.Θ.) ή για τη στέγαση των δραστηριοτήτων των πολιτιστικών συλλόγων της πόλης; Ακόμα και από τις εμβληματικές εγκαταστάσεις της καπναποθήκης «Π» αξιοποιείται ένα πολύ μικρό τμήμα τους, αφήνοντας το υπόλοιπο κτίριο να ρημάζει.
Η κουβέντα που εξελίσσεται αυτές τις μέρες, τόσο στα τοπικά όσο και στα μέσα πανελλαδικής εμβέλειας, γύρω από τα ζητήματα αξιοποίησης τέτοιων ιστορικών εγκαταστάσεων, οι «μεγάλες δυσκολίες» για να αξιοποιηθούν από το κράτος και τα «πλεονεκτήματα» τού να αξιοποιηθούν μέσω Σ.Δ.Ι.Τ., γίνεται εκ του πονηρού. Το ιδιοκτησιακό (και για το συγκεκριμένο κτίριο και για άλλα) και άλλα νομικά θέματα θα μπορούσαν να έχουν λυθεί εδώ και δεκαετίες. Μάλιστα, την ίδια ώρα το κράτος αποδεικνύεται πολύ αποτελεσματικό όταν πρόκειται να λύσει ζητήματα ιδιοκτησίας και χρήσης γης όταν πρόκειται να δοθούν άδειες για να χτιστούν γιγάντιες ανεμογεννήτριες μέσα σε δάση και περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλους. Είναι ολοφάνερο πως κριτήριο στις εφαρμοζόμενες πολιτικές όλων των κυβερνήσεων και των τοπικών διοικήσεων, δεν είναι η ικανοποίηση της ανάγκης του λαού να έχει πρόσβαση σε διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες και να έρχεται σε επαφή με την ιστορία της πόλης του, αλλά το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων.
Παράλληλα πρέπει να απασχολήσει το τι σχέδιο πολιτικής προστασίας υπάρχει για την προφύλαξη της υγείας, της ζωής και της περιουσίας των κατοίκων σε τέτοιες περιπτώσεις μεγάλων πυρκαγιών μέσα στον αστικό ιστό. Για παράδειγμα, σε ακτίνα τριακοσίων μέτρων από την πυρκαγιά υπάρχουν πολλές σχολικές μονάδες (3ο, 6ο και 18ο νηπιαγωγεία, 3ο, 6ο, 13ο και 14ο δημοτικά, 2ο, 3ο και 7ο γυμνάσια, 2ο ΕπαΛ και 1ο εσπερινό ΕπαΛ), πάρθηκαν έγκαιρα μέτρα εκκένωσης των σχολείων; Δόθηκαν με κάθε πρόσφορο τρόπο οδηγίες στους κατοίκους για προστασία από τις καύτρες και τους καπνούς; Τι υλικά και με τι επικινδυνότητα για την υγεία, ήταν αυτά που καίγονταν;
Τέλος, χρειάζεται άμεσα να διαλευκανθούν τα αίτια της πυρκαγιάς και με ευθύνη του κράτους να αποζημιωθούν άμεσα οι κάτοικοι της γύρω περιοχής για τις ζημιές που υπέστησαν.
Τομεακή Επιτροπή Ξάνθης του Κ.Κ.Ε.
