Μία εξαιρετική πολιτική εκδήλωση για τον Mihri Belli με αφορμή το βιβλίο «Καπετάν Κεμάλ – αναμνήσεις από τον ελληνικό εμφύλιο» διοργανώθηκε το βράδυ της Τρίτης 14 Οκτωβρίου στην Ξάνθη από τη Λαϊκή Αντίσταση – Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία.
Ο χώρος γέμισε ασφυκτικά από ένα κοινό που παρακολούθησε τον Στέφανο Χατζησάββα να αναφέρεται εκτενώς στη ζωή, την προσωπικότητα και τους αγώνες του αντάρτη του Δημοκρατικού Στρατού. Προηγήθηκε η προβολή ενός μέρους του σχετικού ντοκιμαντέρ-αφιερώματος στον Mihri Belli, ενώ ακολούθησε μία μακρά και γόνιμη συζήτηση με τοποθετήσεις, εντάσεις και υφέσεις, ενδεικτική της κάμψης αλλά και των άσβεστων ελπίδων του κινήματος.
Το βιβλίο γράφτηκε το 1983, με τον Mihri Belli να σημειώνει: «Δεν είναι απομνημονεύματα, προσπάθησα να μιλήσω για τους ανθρώπους που συμμετείχαν στην αντίσταση και που είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: ήταν χαρούμενοι. Έτσι γίνονται οι άνθρωποι σε συνθήκες επαναστατικού πολέμου. Είναι μια χαρά που πηγάζει από το δίκιο του αγώνα, από την πίστη ότι το μέλλον μας ανήκει». Ένα βιβλίο που «μιλάει για τους ανθρώπους του αγώνα, αυτούς που γράφουν την ιστορία», όπως σημείωσε ο ομιλητής μεταξύ πολλών άλλων που παρέθεσε και σχολίασε.
Οι εισηγήσεις έκλεισαν με τον Μουζαφέρ Κόσογλου, που αναφέρθηκε σε δύο διδάγματα του βιβλίου και της ζωής του Mihri Belli: «Τον κοινό αγώνα πλειονότητας και μειονότητας και την παλλαϊκή συμμετοχή που δείχνει τι μπορεί να πετύχει ένας λαός», προσθέτοντας χαρακτηριστικά: «Δεν άλλαξε ούτε θ’ αλλάξει τίποτε με την ανάθεση και τις εκλογές. Ο μόνος τρόπος να αλλάξει κάτι, είναι να πάρει καθένας τη ζωή στα χέρια του, να οργανωθεί και να συμμετέχει στους κοινωνικούς αγώνες. Σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη για όλους μας να δώσουμε τη μάχη από κοινού, απέναντι στον εχθρό που είναι πάντα ο ίδιος: η ντόπια αστική τάξη και οι πάτρωνες της». Έκλεισε δε τη σύντομη μα ουσιαστική ομιλία του στηλιτεύοντας τον ΣυΡιζΑ (με αιχμή την πολύκροτη «πατάτα» της επιλογής Σαμπιχά) κάνοντας λόγο για παιχνίδια που προωθούν αυταπάτες.
Με αξιοπρόσεκτο τρόπο αναφέρθηκε σε αυτό ακριβώς το γεγονός σε παρέμβασή του και ο Βασίλης Τζώτζης, άλλοτε φοιτητής-εκπρόσωπος της Πανσπουδαστικής Κίνησης Συνεργασίας. Δεινότατος ομιλητής και βαθύς γνώστης της ιστορίας, ο νεαρός παρέθεσε μια σειρά από σκέψεις, αφηγήσεις, τεκμηριωμένα στοιχεία αλλά και «κατηγορώ», μη διστάζοντας να κατονομάσει πράγματα και αιχμαλωτίζοντας το κοινό σε κάποιες από τις καλύτερες στιγμές της εκδήλωσης των δύο και πλέον ωρών.
Το βιογραφικό του Mihri Belli όπως παρατέθηκε από τον ομιλητή
Γεννήθηκε το 1916, σπούδασε οικονομικά στο πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και έφυγε για μεταπτυχιακές σπουδές το 1937 στις Η.Π.Α. Εκεί ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τις κομμουνιστικές ιδέες και εντάχθηκε στο Κ.Κ. των Η.Π.Α. Συμμετείχε στο φοιτητικό κίνημα καθώς και σ’ αυτό των λιμενεργατών του San Francisco. Όταν ξέσπασε ο β΄ παγκόσμιος πόλεμος, θεώρησε ότι η θέση ενός επαναστάτη είναι στη χώρα του, επέστρεψε στην Τουρκία και εντάχθηκε στο Κ.Κ. της χώρας. Το 1943-33 ίδρυσε μαζί με άλλους την Αντιφασιστική Ένωση Προοδευτικής Νεολαίας. Συνελήφθη το φθινόπωρο του 1944 και εξορίστηκε για δύο χρόνια. Δραπέτευσε στα τέλη του 1946 και την άνοιξη του 1947 φτάνει στα ελληνικά βουνά, παρακινημένος από τα αισθήματα φιλίας προς τους Έλληνες και τον θαυμασμό του για τη σθεναρή αντίσταση του ελληνικού λαού. Έδρασε στα βουνά της Ροδόπης και έγινε διοικητής τάγματος. Με τη λήξη του πολέμου επιστρέφει στην Τουρκία και φυλακίζεται την περίοδο 1951-58 σαν ηγετικό στέλεχος του κομμουνιστικού κόμματος. Φεύγει από τη χώρα με το πραξικόπημα του 1971 και επιστρέφει μετά από τρία χρόνια. Το 1979 τραυματίζεται ιδιαίτερα σοβαρά σε απόπειρα δολοφονίας του. Ξαναφεύγει (αυτή τη φορά στη Σουηδία, όπου έζησε μέχρι το 1992) το 1980 με το πραξικόπημα του Εβρέν. Συνολικά πέρασε έντεκα χρόνια στη φυλακή και δεκαοκτώ χρόνια στην εξορία. Πέθανε στις 16 Αυγούστου του 2011.
{youtube}LyF1belbVQ8{/youtube}
