Συχνά μιλούμε ξαναλέγοντας για χρόνια τα ίδια και τα ίδια, χωρίς ποτέ να διαβάζομε τίποτε, ή συζητούμε όχι για ν’ ακούσομε παρά για να μονολογεί ο καθένας με τη σειρά του, χωρίς να προσέχομε μήπως λέγει και ο άλλος τίποτε σωστό, και μόνο για ν’ αρπάζομε καμιά του λέξη και για να τον αντικρούσομε.
Γράφομε τις γνώμες μας χωρίς να κοπιάζομε για να γίνομε ενήμεροι σε όσα ήδη γράφηκαν και τη στιγμή που πάμε να φωτίσομε το κοινό δεν εξελέγχομε καν όσα αναφέρομε υπεύθυνα, αλλά και όταν τύχει να μας ανασκευάσουν και να δείξουν τα λάθη μας, παρανοήσεις ή διαστροφές, εξακολουθούμε να γράφομε και να πολεμούμε -για την αλήθεια- χωρίς να διαβάζομε όσα μας απάντησαν ή να δείξομε πως τα προσέξαμε, αν άξιζαν τον κόπο, ή να ομολογήσομε με θάρρος την πλάνη μας.
