Οι πλούσιες πιο βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες της G7 οφείλουν στις φτωχότερες χώρες του κόσμου περίπου δεκατρία τρισεκαομμύρια δολάρια σε αναπτυξιακή βοήθεια και υποστήριξη στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση «Oxfam».
«Και αντί να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, τα κράτη της ομάδας των επτά και οι τράπεζές τους απαιτούν αποπληρωμές τοκοχρεολυσίων 232 εκατομμυρίων δολαρίων την ημέρα», τονίζει η Μ.Κ.Ο. σε ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα με αφορμή τη σύνοδο κορυφής της G7 στη Χιροσίμα.
«Τα πλούσια κράτη της G7 αρέσκονται να αυτοπροβάλλονται ως σωτήρες, αλλά αυτό που κάνουν είναι να εφαρμόζουν δύο μέτρα και δύο σταθμά: τηρούν ένα σύνολο κανόνων και οι πρώην αποικίες τους εξαναγκάζονται να τηρούν άλλο» δήλωσε ο προσωρινός εκτελεστικός διευθυντής της «Oxfam» Αμίταμπ Μπεχάρ, προσθέτοντας: «Είναι ο πλούσιος κόσμος αυτός που χρωστάει στον παγκόσμιο νότο. Τη βοήθεια που υποσχέθηκε πριν από δεκαετίες αλλά ουδέποτε έδωσε. Τα τεράστια κόστη λόγω της κλιματικής αλλαγής, που προκαλεί η αλόγιστη καύση ορυκτών καυσίμων που κάνει. Τον τεράστιο πλούτο που απέκτησε, οικοδομώντας τον στην αποικιοκρατία και στη δουλεία».
Η «Oxfam» θύμισε πως η σύνοδος διεξάγεται την ώρα που οι μισθοί των εργαζομένων περικόπτονται, οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται αλματωδώς και η πείνα στον κόσμο εξαπλώνεται. «Για πρώτη φορά σε 25 χρόνια, ο ακραίος πλούτος και η ακραία φτώχεια αυξάνονται ταυτόχρονα», υπογράμμισε.
Οι χώρες της G7 αθέτησαν τη δέσμευσή τους να δίνουν εκατό δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο για να βοηθήσουν φτωχότερες χώρες να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, καταγγέλλει η Μ.Κ.Ο. που υπολογίζει ότι οι εκπομπές αερίων όπως το διοξείδιο του άνθρακα που κάνουν, έχουν προκαλέσει ζημίες 8,7 τρισ. δολαρίων σε χώρες με μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Το 1970 οι πλούσιες χώρες είχαν υποσχεθεί να προσφέρουν το 0,7% του Α.Ε.Π. τους σε ετήσια βάση ως αναπτυξιακή βοήθεια. Όμως δεν έδωσαν 4,49 τρισ. δολάρια, δηλαδή το μισό και πλέον από το ποσό που υποσχέθηκαν. «Τα χρήματα αυτά μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά», σύμφωνα με τον κ. Μπεχάρ. «Θα κάλυπταν τα κόστη προκειμένου τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο, να οικοδομηθούν νοσοκομεία, να υπάρχουν διαθέσιμα φάρμακα που θα έσωζαν ζωές, να αποκτηθεί πρόσβαση σε πόσιμο νερό, να οικοδομηθούν καλύτερες υποδομές, να βελτιωθεί η γεωργία και η ασφάλεια τροφίμων κ.ο.κ. Η G7 πρέπει να πληρώσει τα χρέη της. Δεν πρόκειται ούτε για καλή θέληση ούτε για φιλανθρωπία, είναι ηθική υποχρέωσή της».
