Τη συγγραφέα Ιωάννα Νοταρά και το βιβλίο της «Μια συγγνώμη για την Εύα» παρουσίασαν την Τετάρτη στο κοινό της Ξάνθης το βιβλιοπωλείο Τζελέπη και οι εκδόσεις «Μίνωας».
Η εκδήλωση ήταν εντεταγμένη σε κύκλο παρουσιάσεων στη βόρεια Ελλάδα, που περιλαμβάνει την Κατερίνη (24/11), την Καβάλα (25/11), την Ξάνθη (26/11), την Κομοτηνή (27//11) και τη Θεσσαλονίκη (28/11).
Σε συνομιλία μας στο περιθώριο της εκδήλωσης και αναφερόμενη στο βιβλίο (που άρεσε στο γυναικείο κοινό και έχει λάβει καλές κριτικές στους έξι μήνες της κυκλοφορίας του), η συγγραφέας δήλωσε: «Είναι αφιερωμένο στη γυναίκα, αυτή σκεφτόμουν όταν το έγγραφα. Και στην ιστορία του βλέπουμε πώς μπορεί να απενοχοποιηθεί μια γυναίκα, να βγάλει από πάνω της το βάρος. Η ιστορία ξετυλίγεται από το 1965, τότε που το κοινωνικό status ήταν πιο σφιχτό και η ηρωίδα του βιβλίου είναι μια μεγάλη έκπληξη. Μέσα από αυτή βλέπουμε πόσο περισσότερο πρέπει να κουραστεί μια γυναίκα και να μην το βάλει κάτω. Παράλληλα βλέπουμε και τα λάθη των γονιών, καθώς και τη ματιά της γυναίκας απέναντι στον άντρα».
«Να φύγουμε από την εικόνα και να ακούμε»
Όσο για τις πηγές έμπνευσης και τη θεματολογία της, η Ιωάννα Νοταρά λέει: «Ό,τι ερεθίσματα έχω και ό,τι έχω γράψει είναι από το 1965 και μετέπειτα. Με απασχολεί το πώς έχουν εξελιχθεί οι κοινωνίες, πώς είναι οι σχέσεις μέσα σ’ αυτές, οι φιλίες, πώς αντιμετωπίζουν οι νεότερες γενιές την περιπέτεια της ζωής και άλλα. Τα ερεθίσματά μου αφορούν στο σήμερα». Και προσθέτει: «Στο επόμενο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει τον Μάιο, το θέμα είναι ακριβώς η κρίση με πιθανό τίτλο “συμβαίνει τώρα”. Θα δούμε μέσα από τα δικά μου μάτια τι συμβαίνει σήμερα με τους νέους –αλλά και με τους μεγαλύτερους- και την κρίση».
Μεγάλο κεφάλαιο η κρίση και αναπόφευκτες οι αναφορές σ’ αυτή, με τη συγγραφέα να σχολιάζει: «Είμαι υπέρ του να γίνουμε όσο μπορούμε πιο δυνατοί μέσα από την κρίση, να ξεπεράσουμε την πολιτισμική κατάπτωση, να αλλάξουμε ενδιαφέροντα και να στραφούμε περισσότερο προς το διάβασμα. Λιγότερη τηλεόραση και περισσότερο ραδιόφωνο, να φύγουμε από την εικόνα και να ακούμε. Να ψαχτούμε και να παλέψουμε όπως και οι παλιότερες γενιές. Η ζωή είναι μια ανηφόρα, μια περιπέτεια, θέλει μάχη. Να μας γίνει μάθημα όλο αυτό και να αλλάξουμε συμπεριφορές ακόμη και απέναντι στην πολιτική. Φταίξαμε κάπου κι εμείς».
