Μικρές και μεγαλύτερες φωτιές ανάβει ολοένα απ’ άκρου σε άκρο του πλανήτη το σύστημα της αποτρόπαιης και δίχως όρια πια εκμετάλλευσης. Φλερτάροντας με τον όλεθρο που θα σβήσει τα άθλια χνάρια του καίγοντας τη σκηνή της ιστορίας, συμπαρασύροντας τα πάντα στην πτώση του.
Αλλά, τι κι αν «ο καιρός τρελάθηκε», τι κι αν το περιβάλλον παραπαίει, τι κι αν λαοί γονατίζουν, τι κι αν η ίδια η ζωή απειλείται ανοιχτά πλέον; Στην Ατλαντίδα χασκογελούν βγάζοντας selfies οι selfish, στην Πομπηία ποζάρουν αυτάρεσκα με φόντο τη λάβα που κατεβαίνει.
