Οι φροντιστηριάρχες παραδέχτηκαν ότι τα μαγαζιά τους σε καμιά περίπτωση δεν πληρούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις που έθεσε το υπουργείο Παιδείας για την επαναλειτουργία τους σταδιακά και παράλληλα με την επαναλειτουργία των αντίστοιχων τάξεων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (11 Μαΐου για τη γ’ λυκείου, 18 Μαΐου για α’, β’ λυκείου, γυμνάσιο και φροντιστήρια ξένων γλωσσών).
Θυμίζουμε ότι οι προϋποθέσεις αυτές ήταν αντίστοιχες με αυτές των δημόσιων σχολείων (απόσταση ενάμισι μέτρου μεταξύ μαθητών, όριο δεκαπέντε μαθητές ανά τμήμα).
Η παραδοχή προκύπτει από την ομόφωνη απόφαση της Ο.Ε.Φ.Ε., με την οποία γίνεται «σύσταση» προς τα μέλη της: «Να συνεχίσουμε τα μαθήματα εξ αποστάσεως και όχι δια ζώσης και στη νέα φάση που έχουμε εισέλθει». Και προέκυψε, όπως σημειώνει η απόφαση, «ακούγοντας τις ενδιαφέρουσες και άκρως κατατοπιστικές οδηγίες για τα μέτρα που πρέπει να διασφαλιστούν για ασφαλή λειτουργία των φροντιστηρίων μας από τον καθηγητή πανεπιστημίου, υγειονολόγο-ειδικό στα θέματα κορωνοιού κ. Ντελέζο Κωνσταντίνο».
Πήγαινε πολύ (και θα τους έκραζαν και οι γονείς) οι φροντιστηριάρχες να λειτουργήσουν κανονικά τις επιχειρήσεις τους, καθώς η συντριπτική πλειονότητά τους -για να μην πούμε όλες- στεγάζονται σε πρώην μονοκατοικίες, μαγαζιά και κτίρια γραφείων.
Πλην, όμως, φρόντισαν να ανοίξουν και «παράθυρα» για όποιον γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τη «σύσταση» επιλέγοντας το ζεστό παραδάκι, αφού η διά ζώσης λειτουργία είναι μια δικαιολογία για να εισπράξουν τα δίδακτρα από γονείς που ως τώρα δεν τα κατέβαλαν. Γράφει η απόφαση της Ο.Ε.Φ.Ε.: «Είναι αυτονόητο ότι η τελική απόφαση ανήκει σε κάθε φροντιστή».
Τα παραπάνω καταρρίπτουν και τα περίφημα μέτρα της Κεραμέως, όχι μόνο για τα φροντιστήρια αλλά και για τα δημόσια σχολεία, όπου οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές (γερασμένα κτίρια, αίθουσες ακατάλληλες, σχολεία σε κτίρια λυόμενα ή νοικιασμένα, συστεγαζόμενα σχολεία, προαύλια ακατάλληλα, γραφεία καθηγητών κλουβιά κλπ.). Και πάρθηκαν για να καλύψουν τον μοναδικό στόχο: την «επανεκκίνηση» της καπιταλιστικής οικονομίας σε βάρος της δημόσιας υγείας.
