Τη χρήση του πολυμερικού πηλού για την κατασκευή αντικειμένων και σύρματος για την κατασκευή κοσμημάτων προάγει και γνωρίζει στην Ξάνθη τα τελευταία χρόνια η Φωτεινή Βαλαβανίδου.
Η Ξανθιώτισσα βοηθός ιατρικών εργαστηρίων (με κατεύθυνση βιοχημεία-μικροβιολογία), δεν εξάσκησε ποτέ αυτό που σπούδασε. Αρχικά αξιοποίησε το πτυχίο κριτή αγώνων μηχανοκίνητου αθλητισμού για αρκετά χρόνια με την Αυτοκινητιστική Λέσχη Ξάνθης ως ειδική γραμματέας του συλλόγου και γραμματέας/κριτής αγώνων. Δυστυχώς η κρίση χτύπησε και εκεί, οι αγώνες της άλλοτε δραστήριας λέσχης μειώθηκαν στο ελάχιστο και την ίδια κέρδισε η κατασκευή κοσμημάτων και χρηστικών αντικειμένων.
Ο πολυμερικός πηλός
«Στα 15-16 ασχολήθηκα για πρώτη φορά, πιάνοντας τον πηλό στα χέρια μου, κάνοντας απλά πράγματα και σταματώντας εκεί όπως όλοι» λέει ξεκινώντας τη συνομιλία μας. «Δεν έβρισκα κάτι ενδιαφέρον, μην ξέροντας πόσες δυνατότητες δίνει αυτό το υλικό, την ποικιλία των αντικειμένων που μπορείς να κατασκευάσεις, τις άπειρες τεχνικές που ακόμη και τώρα ανακαλύπτω. Ώσπου πριν από πέντε χρόνια, με έναυσμα ένα πολύ ωραίο χειροποίητο κολιέ μιας φίλης, ενθουσιάστηκα και άρχισα να ασχολούμαι συστηματικά με το συγκεκριμένο υλικό. Δεν ήταν σύνθεση έτοιμων στοιχείων αλλά το είχε κατασκευάσει εξ ολοκλήρου μόνη της. Και τελικά τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο. Έγινε το χόμπι μου και εξελίχθηκε σε σχεδόν επάγγελμα».
Μιλώντας γι’ αυτό το υλικό, η Φωτεινή Βαλαβανίδου λέει: «Με συνεπήρε η ποικιλία των τρόπων που μπορεί να δουλευτεί, το γεγονός ότι μπορώ να κάνω οτιδήποτε έχω φανταστεί με τα ίδια μου τα χέρια και με όση λεπτομέρεια θέλω, το πόσο καλά μιμείται οπτικά άλλα υλικά και οι πολλές τεχνικές που μπορούν να εφαρμοστούν στην επεξεργασία του. Άρχισα έτσι να εξασκούμαι και να δουλεύω με το υλικό αυτό, ψάχνοντας πληροφορίες και παρακολουθώντας διαδικτυακά εκπαιδευτικά βίντεο, μελετώντας τη δουλειά καταξιωμένων καλλιτεχνών και συζητώντας μαζί τους, συμμετέχοντας ενεργά ως μέλος σε συντεχνίες και φυσικά δουλεύοντας ατελείωτες ώρες στο εργαστήριό μου, ώστε να εφαρμόζω στην πράξη καινούριες μεθόδους και τεχνικές. Ο πολυμερικός πηλός είναι σχετικά καινούργιο υλικό στην αγορά, υπήρχε μεν αλλά δεν ήταν ευρέως γνωστό. Και υπάρχουν πάρα πολλές ενδιαφέρουσες τεχνικές που μπορούν να διδαχτούν και μάλιστα να προκύπτουν πράγματα που δεν φανταζόταν κάποιος ότι γίνονται με αυτό τον τρόπο. Πολλοί νομίζουν ότι τα σχέδια τα βγάζω ζωγραφίζοντας ή κολλώντας αυτοκόλλητα. Καμία σχέση! Είναι κάτι τελείως πρωτόγνωρο και είναι ο τρόπος που δουλεύονται τα κρύσταλλα “Murano”».
Όσο για τα αποτελέσματα, η ίδια σημειώνει ότι «είναι εύκολο υλικό όταν μάθεις να το χειρίζεσαι σωστά» και λέει: «Υπάρχουν πάρα πολλά αντικείμενα που μπορεί να κατασκευάσει κάποιος με πολυμερικό πηλό. Εκτός από τα κοσμήματα που είναι το πιο σύνηθες, φτιάχνω χρηστικά αντικείμενα: ντύνω κουτάκια, μπρελόκ, θήκες για αναπτήρες και είδη οικιακής χρήσης, κορνίζες κ.α. Κάνεις κάτι δημιουργικό και χαίρεσαι με αυτό. Μπορείς να κατασκευάσεις αντικείμενα που θα κρατήσεις ή θα δωρίσεις, να διακοσμήσεις το σπίτι ή τον εαυτό σου. Ο πολυμερικός πηλός είναι ένα καταπληκτικό υλικό για χειροτεχνίες, που δίνει την δυνατότητα στον καθένα να αφήσει την φαντασία του ελεύθερη και να κάνει μικρά θαύματα. Πλάθεται εύκολα και τον βρίσκει κανείς σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων που αν τα αναμίξει, μπορεί να έχει άπειρες χρωματικές αποχρώσεις. Μπορεί έτσι, με ένα από τα φθηνότερα υλικά χειροτεχνίας, να φτιάξει κανείς υπέροχα αντικείμενα, διακοσμητικά, παιχνίδια και κοσμήματα, που δεν σπάνε αν πέσουν κάτω».
Το σύρμα και τα εκπαιδευτικά σεμινάρια
Η συνομιλήτριά μας άρχισε φέτος να ασχολείται και με την κατασκευή κοσμημάτων από σύρμα, λέγοντας γι’ αυτό: «Δεν είναι το απλό σύρμα, αλλά εξειδικευμένο, με επίστρωση (σμάλτο) για να μην αμαυρώνεται, φτιαγμένο ειδικά για κοσμήματα. Είναι δύσχρηστο μέχρι να το μάθεις, μα μετά μπορείς να κάνεις απίστευτες κατασκευές. Κυκλοφορεί σε διάφορα χρώματα, πάχη και σκληρότητες. Είναι κάτι που στην Ξάνθη δεν ασχολείται κανείς άλλος, τουλάχιστον όχι εντατικά. Γενικότερα θεωρείται από τα πιο δύσκολα εγχειρήματα αλλά έχει πολύ όμορφα αποτελέσματα».
Ακούστε την να μιλάει για τις δημιουργικές ενασχολήσεις της, για το πρώτο από τα αυτοτελή μαθήματα που διοργανώνεται σε συνεργασία με το «Black Box» και θα γίνει την Τρίτη 25 Νοεμβρίου (εδώ), καθώς και για δεύτερο μάθημα που θα γίνει στα μέσα του Δεκέμβρη στον ίδιο χώρο, με χριστουγεννιάτικο θέμα.
Συνεργαζόμενη με το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης και διδάσκοντας την τέχνη της, η Φωτεινή Βαλαβανίδου δηλώνει ότι «φέτος η συνεργασία με το ίδρυμα θα είναι σε άλλο επίπεδο», εξηγώντας ότι θα διδάξει πάλι τον πολυμερικό πηλό «αλλά όχι σε αυτοτελές τμήμα. Θα γίνει σε συνεργασία με το τμήμα εικαστικών αποδράσεων μέσα σ’ ένα ευρύ φάσμα χειροτεχνιών που διδάσκεται». Και περνώντας στο ζήτημα της κρίσης που σαν βαριά σκιά πέφτει πάνω στα πάντα, λέει: «Εγώ ουσιαστικά ξεκίνησα στις αρχές της κρίσης, δεν γνώρισα τις καλές εποχές για να έχω μέτρο σύγκρισης. Χρόνο με τον χρόνο βλέπω ότι ο κόσμος ζορίζεται περισσότερο. Όπως κι εγώ που… είμαι κόσμος. Μη μιλάμε για τον κόσμο σε τρίτο πρόσωπο, αφού κι εμείς είμαστε μέρος αυτού του συνόλου. Λοιπόν, όλοι προσπαθούν να κόψουν από παντού και επειδή ίσως αυτό θεωρείται πολυτέλεια, είναι από τα πρώτα που κόβονται. Κόβεις την ανάγκη για ψυχαγωγία και δημιουργία και μετά τα δίνεις στους ψυχιάτρους. Εκεί που θα έδινες τριάντα για να ξεδώσεις και να κάνεις το γούστο σου, δίνεις πενήντα στον ψυχίατρο…».
Έχοντας στήσει ένα εργαστήρι στο σπίτι της, δημιουργεί τις ώρες που μπορεί και θέλει να το κάνει. «Όχι όποτε πρέπει, το πρέπει δεν έχει εφαρμογή στη δική μου ενασχόληση» λέει. «Για να κάνεις κάτι με την καρδιά σου, το κάνεις όταν θέλεις και όχι όταν πρέπει. Αλλιώς δεν βγαίνει καλό. Έτσι, τα έχω όλα εκεί και όταν μπορέσω δουλεύω. Στη συνέχεια τα διαθέτω στο ηλεκτρονικό κατάστημα που έχω στο διαδίκτυο ή πλανοδίως. Έβγαινα μέχρι πρότινος κοντά στο παζάρι του Σαββάτου, αλλά τώρα αλλάζουν τα πράγματα για εμάς και το μέλλον είναι αβέβαιο».
Τον Δεκέμβριο, σε συνεργασία με ομότεχνές της που ασχολούνται επίσης με την κατασκευή χειροποίητων αντικειμένων, θα διοργανώσουν κάποια bazaars σε διάφορα καφέ της πόλης. «Ακόμη δεν έχει οριστικοποιηθεί ως προς τις ημερομηνίες και τους χώρους, αλλά σύντομα θα ξέρουμε» λέει και κλείνει τη συνομιλία μας με τον διαγωνισμό που ξεκίνησε πριν από μερικές μέρες στο facebook: «Θα κληρώσω ένα από τα συρμάτινα δαχτυλίδια με πολύ απλούς όρους συμμετοχής. Να το γνωρίσει ο κόσμος, αφού το συρμάτινο δαχτυλίδι δεν πολυκυκλοφορεί στην Ξάνθη. Να γνωρίσουν την τέχνη του σύρματος».
Παλιές και νέες δημιουργίες της Φωτεινής Βαλαβανίδου μπορεί να δει κάποιος στην ιστοσελίδα της (www.artsista.wordpress.com) ή στη σελίδα της στο facebook (www.facebook.com/MiniArtGallery), όπου μπορεί να πάρει μέρος και στον προαναφερθέντα διαγωνισμό.
