INDEXANTHI.GR
Κόσμος

Ιταλία: Εργατικοί αγώνες ενάντια στα κλεισίματα εργοστασίων και τις απολύσεις

Στις 9 Ιούλη του 2021, 422 εργάτες του εργοστασίου της εταιρίας παραγωγής μηχανών GKN στο Κάμπι Μπισέντζιο κοντά στη Φλωρεντία, έλαβαν μήνυμα στα κινητά τους ότι απολύονται στο σύνολο τους με απόφαση της διοίκησης που έχει άμεση ισχύ. Το fund που εξαγόρασε την GKN το 2018, με την ονομασία “Melrose“, έχει ως στόχο το κλείσιμο του εργοστασίου, την απόλυση του συνόλου του διοικητικού προσωπικού και των εργατών και τη μεταφορά της παραγωγής στη Γαλλία και κυρίως στην Πολωνία, όπου το κόστος αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης είναι υποπολλαπλάσιο σε σχέση με τον ιταλικό βορρά.

Η μαζική απόλυση των εργατών της GKN έγινε από τη διοίκηση της εταιρίας λίγες μέρες μετά από την κατάργηση από την κυβέρνηση Ντράγκι της διάταξης που απαγόρευε τις μαζικές απολύσεις. Αυτή η διάταξη ψηφίστηκε από την κυβέρνηση Κόντε τον Μάρτη του 2020, με το ξέσπασμα της πανδημίας, υπό το φόβο του ξεσπάσματος μαζικών μαχητικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων, ειδικά των βιομηχανικών εργατών, όπως προμηνυόταν από τις εργατικές κινητοποιήσεις του ίδιου μήνα στη Λομβαρδία, πολλές από τις οποίες έγιναν εκτός ή ακόμα και κόντρα στο στενό πλαίσιο της επίσημης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

Η αντίδραση των εργατών της GKN ήταν αστραπιαία: κατέλαβαν το εργοστάσιο προκειμένου να αποτρέψουν οποιαδήποτε απόπειρα από την πλευρά της εταιρίας να αφαιρέσει τις μηχανές παραγωγής. Έκτοτε, το εργοστάσιο παραμένει κατειλημμένο από τους εργάτες, ενώ στις μέρες που ακολούθησαν τις απολύσεις και την έναρξη του αγώνα των εργατών, ένα τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης απλώθηκε σε ολόκληρη την Περιφέρεια της Τοσκάνης. Στις 19 Ιούλη τα τοπικά δευτεροβάθμια συνδικάτα κήρυξαν 24ωρη απεργία αλληλεγγύης στον αγώνα των απολυμένων, ενώ στη διαδήλωση που διοργανώθηκε στο κέντρο της Φλωρεντίας συμμετείχαν 10.000 εργάτες και εργαζόμενοι από τις βιομηχανίες και τις επιχειρήσεις της ευρύτερης περιοχής.

Λίγες μέρες μετά, νέα διαδήλωση με ανάλογη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε στα εργοστάσια και τις εργατικές γειτονίες που βρίσκονται δίπλα στο κατειλημμένο εργοστάσιο στο Κάμπι Μπισέντζιο. Ήταν τέτοια η μαχητικότητα του αγώνα των απολυμένων εργατών και η μαζικότητα του κινήματος αλληλεγγύης, που οι διαδηλώσεις και οι δράσεις αλληλεγγύης συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια των διακοπών του Αυγούστου, ενώ στις 11 Αυγούστου -μέρα της επετείου της απελευθέρωσης της Φλωρεντίας από τους ναζί- χιλιάδες εργάτες διαδήλωσαν στο κέντρο της πόλης πίσω από το πανό των εργατών της GKN που έγραφε «Ξεσηκωνόμαστε», σύνθημα που η δημοφιλία του έχει απλωθεί σε όλη την Ιταλία.

Στις 18 Σεπτέμβρη, μια ιδιαίτερα μαχητική διαδήλωση 25.000 εργατών και νεολαίας πλημμύρισε τους δρόμους της Φλωρεντίας, που όμοια της σε μέγεθος και παλμό δεν είχε γίνει σε ολόκληρη την Ιταλία από το τέλος της καραντίνας του 2020.

Τη Δευτέρα 20 Σεπτέμβρη τα ιταλικά δικαστήρια έκριναν ότι η “Melrose” είναι ένοχη για αντισυνδικαλιστική συμπεριφορά, έχοντας παραβιάσει το άρθρο 28 του καταστατικού των εργαζομένων. Ενός νόμου του 1970, που ψηφίστηκε υπό το βάρος του «Θερμού φθινόπωρου» του ιταλικού εργατικού κινήματος και ορίζει ένα βαθμό προστασίας των εργαζομένων απέναντι σε αναιτιολόγητη απόλυση. Φάνηκε έτσι με τον πιο σαφή τρόπο ότι όταν οι εργαζόμενοι και η εργατική τάξη ξεσηκώνονται, αργά ή γρήγορα βρίσκονται οι νομικές φόρμουλες προκειμένου να ικανοποιηθούν -έστω και τμηματικά- τα αιτήματά τους, ενάντια ακόμα και σε κυβερνητικές πολιτικές, μπροστά στο φόβο ευρύτερου εργατικού ξεσηκωμού. Οι μνήμες των εργατικών αγώνων της δεκαετίας του 1970 στην Ιταλία είναι ακόμα νωπές στο μυαλό της αστικής τάξης και του κράτους της (δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εκείνη ακριβώς την περίοδο, στα μεγάλα εργοστάσια του ιταλικού βορρά, μέσα από τα ρεφορμιστικά συνδικάτα και το ξεφτιλισμένο ρεβιζιονιστικό PCI ξεπήδησαν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες) και αποτελούν μια ισχυρή παρακαταθήκη για το ιταλικό εργατικό κίνημα.

Η δικαστική απόφαση για απαγόρευση των απολύσεων, παρ’ ότι αποτελεί μια νίκη για τους απολυμένου εργάτες της GKN ανεβάζοντας το ηθικό των ίδιων και του κινήματος αλληλεγγύης, παράλληλα επιβεβαιώνει το «δικαίωμα» της εταιρίας να κλείσει το εργοστάσιο και να μεταφέρει αλλού την παραγωγή, ενώ για το θέμα των απολύσεων ορίζει ότι πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης της εργοδοσίας με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, κάτι που στην καλύτερη περίπτωση θα οδηγήσει σε μια υψηλότερη αποζημίωση για τους απολυμένους εργάτες.

Η περίπτωση της GKN δεν είναι μεμονωμένη. Τα ίδια συμβαίνουν και στα εργοστάσια των “Whirlpool“, “Timken“, “Gianetti Ruote“, “Elica“, “Blutec“, “Riello“, που είναι μόνο μερικά από τα εργοστάσια που πάνε για κλείσιμο και μεταφορά της παραγωγικής βάσης σε χώρες με χαμηλότερα μεροκάματα. Σε όλα αυτά τα εργοστάσια οι εργάτες αντέδρασαν και κινητοποιήθηκαν προκειμένου να αποτρέψουν τα κλεισίματα. Όμως στην περίπτωση της GKN και της “Whirlpool” στη Νάπολι, οι εργάτες κινήθηκαν από την πρώτη στιγμή επιθετικά απέναντι στην εργοδοσία, χωρίς να περιμένουν την έκβαση των στημένων διαπραγματεύσεων μεταξύ της διοίκησης και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Συνολικά, περισσότεροι από 900.000 εργαζόμενοι και εργάτες έχουν απολυθεί τους τελευταίους μήνες!

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία κάλεσε την κυβέρνηση να παρέμβει προκειμένου να αποτραπεί το κλείσιμο του εργοστασίου, για να εισπράξει την απάντηση από τον Ντράγκι ότι προκειμένου να βγει η ιταλική οικονομία από την κρίση, κάποια από τα πιο αδύναμα εργοστάσια ή τα λιγότερο ανταγωνιστικά θα πρέπει να κλείσουν. Η έξοδος από την πολύχρονη κρίση του ιταλικού καπιταλισμού θα περάσει μέσα από την καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και την κατάργηση εργατικών κεκτημένων, προκειμένου να γίνει πιο ανταγωνιστικός κυρίως απέναντι στον γερμανικό, του οποίου η συντηρητική ανασυγκρότηση έχει συντελεστεί εδώ και χρόνια με την υλοποίηση της σοσιαλδημοκρατικής έμπνευσης «Ατζέντα 2000» και της εισαγωγής εκατοντάδων χιλιάδων φτηνών εργατικών χεριών από τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Το μόνο που μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα -έστω και προσωρινό- στις επιδιώξεις των καπιταλιστών, όπως φάνηκε για ακόμα μια φορά, είναι ο ανυποχώρητος ταξικός αγώνας.

πηγή

Σχετικά άρθρα

Νεκροταφείο πλοίων και ανθρώπων

Super User

Τυφλό μίσος και ιμπεριαλιστική πολιτική

Super User

Ένας στους τρεις στην Ελλάδα εργάζεται ως αυτοαπασχολούμενος

Super User

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Υποθέτουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. Αποδοχή Δείτε περισσότερα

Πολιτική απορρήτου και cookies