«Θέλουν νεκρούς». Χρόνια τώρα, η γνωστή καραμέλα ενοχοποίησης κατά πασών των απειλών, από εκείνους που δημιουργούν νεκρούς.
Ομως, το ίδιο λέει κι ο λαός γι’ αυτούς. Το ξαναείπε μαζικά πρόσφατα με αφορμή το δυστύχημα στα Τέμπη. Το λέει καθημερινά και για κάθε λειτουργία της δημόσιας ζωής. Για τους δρόμους που δεν φτιάχνονται ποτέ επαρκώς. Για το σιδηροδρομικό δίκτυο, για τα μέσα μαζικής μεταφοράς συνολικά. Για τις βαφτισμένες και αβάφτιστες «κακοτεχνίες». Για τα ξεχασμένα γυμνά καλώδια, για τις ξεχασμένες τρύπες, για τις επικίνδυνες παιδικές χαρές, για τα ετοιμόρροπα κτίρια, για τους πλειστηριασμούς, για τον εξαναγκασμό στη φτώχεια και στην ανεργία, για μύρια όσα…
