Εδώ και μερικές ημέρες έχει ανακοινωθεί στους εργαζόμενους της ΒιοΜε από τα αρμόδια δικαστικά όργανα πως ο σύνδικος της πτώχευσης της ΒιοΜε Α.Ε. κ. Μέγας και η συνεργάτις του κα Σεμερτζίδου (σύνδικος της “Φίλκεραμ”) έχουν πλέον το δικαίωμα να καταγράψουν και -κυρίως- να πλειστηριάσουν με την άνεση τους ό,τι βρουν εντός του εργοστασίου της ΒιοΜε. Με απλά λόγια βάζουν μπροστά μέσα στο καλοκαίρι το σχέδιό τους για να γίνει το εργοστάσιο βίδες και να πεταχτούν εργαζόμενοι και ιατρείο στο δρόμο.
Βεβαίως δεν είναι η πρώτη φορά και πολύ φοβούμαστε πως δεν θα είναι και η τελευταία. Η εισηγήτρια επί των πτωχεύσεων χέρι-χέρι με την πρώην εργοδοσία εδώ και καιρό εκβιάζουν προκλητικά με τους πλειστηριασμούς, που τέσσερις φορές έχει μπλοκάρει το κίνημα αλληλεγγύης, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται δεν βάζουν μυαλό. Δεν βάζουν μυαλό παρότι εκδιώχθηκαν από την προηγούμενη προσπάθειά τους να μπουν στο εργοστάσιο. Όλοι αυτοί δείχνουν εξαιρετικό ζήλο απέναντι στο εργοστάσιο της ΒιοΜε και τον αγώνα των εργαζομένων. Παρ’ όλα αυτά δεν δείχνουν καμία διάθεση να κυνηγήσουν την πρώην εργοδοσία (την διαβόητη και υπόδικη πλέον κα Φιλίππου) για τα εκατομμύρια που χρωστάει στους εργαζόμενους όλου του ομίλου. Και φυσικά δεν δείχνουν τον ίδιο ζήλο όταν πρόκειται για την εφαρμογή των ποινών που έχουν επιδικαστεί στην κα Φιλίππου. Αντ’ αυτού φέρονται ως υποζύγια της πρώην εργοδοσίας που λύσσαξε από την πρώτη στιγμή να κλείσει το εγχείρημα της ΒιοΜε ώστε να καταφέρει να ξεπουλήσει όλο το οικόπεδο στον μεγαλύτερο πλειοδότη.
Από την άλλη πλευρά έχουμε να κάνουμε με μία κυβέρνηση που όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις πριν (φανταζόμαστε και μετά από αυτήν) άλλα υποσχέθηκε προεκλογικά και άλλα πράττει μετεκλογικά. Η κυβέρνηση των ΣυΡιζΑ-ΑνΕλ που τόσο τάχα κόπτεται για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, όσο έχει ήδη φορτώσει στις πλάτες μας δύο έξτρα μνημόνια, και παρά τις εξαγγελίες της όχι μόνο δεν κάνει τις απαραίτητες κινήσεις για την άμεση νομιμοποίηση της λειτουργίας της ΒιοΜε για να αποφευχθεί κάθε κίνδυνος έξωσης, αλλά δεν αποφασίζει να ικανοποιήσει ούτε τα βασικά αιτήματα των εργαζομένων όπως αυτά έχουν κατατεθεί πολλές φορές:
- Άμεση επίλυση του ζητήματος της ύδρευσης και της ενέργειας στο εργοστάσιο
- Στοπ σε όλους τους πλειστηριασμούς.
Γνωρίζουν οι κυβερνώντες ότι κανένας Πόντιος Πιλάτος δεν σταμάτησε ποτέ τη σταύρωση κι έτσι νίπτουν τας χείρας τους. Τους πληροφορούμε όμως πως εργαζόμενοι και κίνημα αλληλεγγύης δεν είμαστε διατεθειμένοι να πάμε σαν πρόβατα στη σφαγή. Έχουμε αποδείξει εμπράκτως πως μπορούμε, μαζικά και κινηματικά, να μπλοκάρουμε κάθε δικαστική ενέργεια. Έτσι θα μπλοκάρουμε και κάθε ενέργεια εισβολής στο εργοστάσιο που στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων αλλά και της πλειονότητας της κοινωνίας. Θυμίζουμε προς όλους ότι εντός του εργοστασίου της ΒιοΜε, εκτός από τη βασική αυτοδιαχειριζόμενη παραγωγή λειτουργούν επίσης:
- Εργατικό Ιατρείο Αλληλεγγύης με πολύμορφες και εξαιρετικά σημαντικές δράσεις σε ιατρείο εξοπλισμένο και στελεχωμένο από εργαζόμενους στη ΒιοΜε, υγειονομικούς και αλληλέγγυους, σε μια κατεύθυνση πρωτοβάθμιας ολιστικής-συνθετικής φροντίδας υγείας στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι του κέρδους
- Χώρος περισυλλογής και μεταφόρτωσης πολύτιμων προμηθειών για πρόσφυγες και μετανάστες, εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια
- Δανειστική βιβλιοθήκη και ομάδα αυτομόρφωσης
- Ταυτόχρονα έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες εκδηλώσεις, συναυλίες, συνεντεύξεις, προβολές, θεατρικά, συζητήσεις και δραστηριότητες, πολλές φορές με διεθνείς συμμετοχές, πάντα με την αυτοοργάνωση κοινωνίας και εργαζομένων, χωρίς χορηγούς και κρατικές προμήθειες.
Θυμίζουμε, επίσης, πως οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι στη ΒιοΜε δεν χρωστάνε σε κανέναν. ΤΟΥΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ! Γιατί δεν έχουν λάβει δεκάρα τσακιστή από τα δεδουλευμένα χρόνων. Γιατί δεν έχουν λάβει φράγκο οικονομικής υποστήριξης από καμία ευρωπαϊκή ή εθνική κρατική υπηρεσία. Γιατί δεν δικαιούνται ούτε καν ταμείο ανεργίας! Γιατί οι εργαζόμενοι της ΒιοΜε δεν είναι ούτε τράπεζες, ούτε golden boys, για να τους σώνουν κάθε τρεις και λίγο από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Κι όμως με αυτά τα πενιχρά μέσα και μόνο όπλο το πείσμα και την πίστη τους στον αγώνα, έχουν καταφέρει όχι μόνο να σταθούν όρθιοι και όρθιες μέσα από την παραγωγή αλληλέγγυων προϊόντων στο εργοστάσιο, αλλά επίσης:
- Να αλλάξουν την παραγωγή σε μια φιλική προς το περιβάλλον αλλά και προσιτή στη λαϊκή οικογένεια
- Να εξάγουν τα προϊόντα τους σε πολλές χώρες του εξωτερικού
- Να ανοίξουν ηλεκτρονικό κατάστημα με παραδόσεις σε κάθε γωνιά της χώρας
- Να ανοίξουν πρατήριο στην Αθήνα (στο Περιστέρι)
- Να εντάξουν ακόμη περισσότερους ανέργους στο εγχείρημα, τη στιγμή που παντού γύρω μας χάνονται συνεχώς θέσεις εργασίας!
Δικαστές και υπουργοί, αφεντικά και μεσάζοντες, μη γελιέστε. Η αυτοδιαχειριζόμενη ΒιοΜε δεν είναι μόνη! Είναι μαζί της οι χιλιάδες αλληλέγγυοι υποστηρικτές/τριες που στηρίζουν τον αγώνα των εργαζομένων κάθε μήνα. Είναι μαζί της εκατοντάδες εργατικές και κοινωνικές οργανώσεις, τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων, που το αποδεικνύουν με ψηφίσματα αλλά και δράσεις έξω από πολλές πρεσβείες της Ελλάδας στο εξωτερικό. Είναι μαζί της χιλιάδες άνεργοι και εργαζόμενοι που εύχονται την επιτυχία του εγχειρήματος, γιατί ανοίγει ένα δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση. Οι εργαζόμενοι στη ΒιοΜε είναι πάντα δίπλα στους μαχητικούς αγώνες του καιρού μας: στον ανυποχώρητο αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, στο κίνημα που μπλοκάρει τους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας και περιουσίας ενάντια σε μνημόνια και τράπεζες, στους εργατικούς αγώνες και στις απεργίες, από τα σωματεία βάσης του επισιτισμού μέχρι τους αγώνες για τη μη ιδιωτικοποίηση του λιμανιού και της ΕλΒΟ και τις απολύσεις στην “Coca-Cola”. Από τον αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού και της μαχητικής LGΒTQ κοινότητας της πόλης, μέχρι τις καταλήψεις στέγης προσφύγων και μεταναστών που τόσο βάναυσα χτυπήθηκαν πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά μέχρι και τους πολιτικούς κρατούμενους και τους αρνητές στράτευσης. Από την αυτοδιαχείριση στην Ε.Ρ.Τ.3 και τον αγώνα ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας μέχρι και τα κατειλημμένα εργοστάσια στην Ευρώπη και στη Λατινική Αμερική, οι εργαζόμενοι της ΒιοΜε είναι πάντοτε εκεί. Και είναι εκεί όχι γιατί περιμένουν ανταλλάγματα, αλλά γιατί είναι ενεργά κύτταρα μιας αγωνιζόμενης κοινωνίας. Και αυτό είναι που τρομάζει την εξουσία…
Αν τολμήσετε να εμφανιστείτε στην πόρτα του εργοστασίου, ένα ολόκληρο κίνημα αλληλεγγύης θα βρεθεί εκεί και θα σας σταματήσει, όπως κάναμε κι άλλες φορές στο παρελθόν! Ένα κίνημα αλληλεγγύης που στηρίζει τη ΒιοΜε γιατί αποτελεί εμπροσθοφυλακή ενός ανυποχώρητου και αδιαμεσολάβητου εργατικού αγώνα για την ολική κοινωνική αυτοδιεύθυνση και αυτοοργάνωση. Για να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, από την οικονομία και την παραγωγή μέχρι τις γειτονιές αλλά και την υγεία, την εκπαίδευση και την τέχνη! Για εμάς ο αγώνας της ΒιοΜε επαναφέρει στο σήμερα το διαρκώς ζητούμενο της συνείδησης της εργατικής τάξης και του αγώνα της για την απελευθέρωση όλης της κοινωνίας από την εξουσία του κεφαλαίου και των διαχειριστών του. Είναι τόσο σημαντικός!
Όλοι και όλες όσοι στεκόμαστε δίπλα στη ΒιοΜε, συμφωνούμε στο εξής:
Η ΒιοΜε δεν μπορεί μόνη της ν’ αλλάξει τον κόσμο. Όμως ο κόσμος δεν μπορεί ν’ αλλάξει αν μείνει η ΒιοΜε μόνη της!
Κάτω τα χέρια από τη ΒιοΜε – Η ΒιοΜε δεν πωλείται, δεν γίνεται βίδες. Ανήκει στους εργαζόμενους, ανήκει στην κοινωνία. Τα εργοστάσια ανήκουν σ’ αυτούς που τα δουλεύουν.
Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και Στήριξης
του αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (Θεσσαλονίκη)