Κι ενώ οι πέτρες έπεφταν τριγύρω σαν χαλάζι / και οι κλητήρες έκαναν τους πολεμάρχους χάζι / ο κύριος διευθυντής ο της αστυνομίας / μετά μεγάλου φλέγματος και πλήρης ψυχραιμίας / από μικρόν κι αμούστακον ακόμη σφενδονήτην / εδέχθη λίθον στρογγυλόν επάνω εις την μύτην / καθ’ ην στιγμήν και απ’ εκεί επέρασ’ εφ αμάξης / να δει αν εβασίλευεν ασφάλεια και τάξις.
Γεώργιος Σουρής
