«Τέτοιο μνημείο δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ». Αρκεί αυτή η δήλωση της αρχαιολόγου Περιστέρη για να τη χαρακτηρίσει κανείς σαν «ψώνιο» που δε θα διστάσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να ικανοποιήσει τις προσωπικές φιλοδοξίες της. Δε χρειάζεται να είναι κανείς αρχαιολόγος για να αντιληφθεί ότι μια τέτοια δήλωση αποτελεί μνημείο αντιεπιστημονικότητας.
Διότι τα αρχαιολογικά ευρήματα δεν αξιολογούνται με βάση τη «φιγούρα» που κάνουν, ούτε –πολύ περισσότερο– με βάση τη δυνατότητα ένταξής τους σε μια εθνικιστική αφήγηση, αλλά με βάση τις πληροφορίες που δίνουν για αρχαίους πολιτισμούς και τα ιστορικά κενά που κλείνουν, επιτρέποντάς μας να έχουμε πληρέστερη γνώση της αλήθειας. Ενα θαμμένο συγκρότημα κτιρίων της νεολιθικής εποχής μπορεί να είναι επιστημονικά πολύ σημαντικότερο από έναν ρωμαϊκό ή ελληνιστικό ή μακεδονικό τάφο, κι ας είναι ένας σωρός από θαμμένα χαλάσματα χωρίς καμιά λάμψη.
Παραζαλισμένη και πλέουσα σε πελάγη αλαζονείας η Περιστέρη μίλησε αυτή τη φορά για «παραφιλολογίες και απωθημένα ορισμένων ανθρώπων, που εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα» (ποια ακριβώς;), για ν’ απαντήσει στον τεκμηριωμένο αντίλογο επιστημόνων που δεν «ενσωματώθηκαν» στο όραμα του Σαμαρά.
Κόντρα σε κάθε έννοια επιστημονικής δεοντολογίας, ανακοίνωσε επίσης πως ελπίζει «μέχρι τα Χριστούγεννα, ίσως και νωρίτερα, να έχουμε νέα», βάζοντας dead line στην ανασκαφή, ενώ δεν παρέλειψε να εξάρει τη μεγάλη συμπαράσταση του υπουργείου Πολιτισμού και να δηλώσει ότι δε δέχτηκε πιέσεις από κανένα (μάλλον δεν χρειαζόταν να δεχτεί πιέσεις, προθυμοποιήθηκε μόνη της να παίξει το εθνικιστικό παιχνίδι του Σαμαρά).
Αντίθετα, η Παναγιωταρέα, η οποία εμφανίστηκε επίσημα ως άμισθη σύμβουλος του υπουργείου (για το άμισθη δεν τρέφουμε καμιά αμφιβολία. Η Παναγιωταρέα πάντοτε παρέχει αμισθί τις υπηρεσίες της στο έθνος!), απέφυγε να μιλήσει για «μακεδονικό τάφο» και χρησιμοποίησε τον όρο «ταφικό μνημείο». Προφανώς φοβούνται το κράξιμο και θέλουν να το πάνε πιο προσεχτικά. Δεν ξέρουν και τι θα βρουν παρακάτω και πώς θα μπορέσουν να το ταιριάξουν με την αρχική ανακοίνωση για «μακεδονικό τάφο» και την εμμονή της Περιστέρη να κάνει χρονολόγηση με εύρος 25ετίας.
Ο Σαμαράς, πάντως, σε μια προσπάθεια να ντοπάρει εθνικιστικά το ψοφοδεές νεοδημοκρατικό ακροατήριο στη φιέστα της Χαλκιδικής, επέλεξε να κλείσει μ’ αυτό το θέμα τη σύντομη δευτερολογία του: «Θέλω να είστε δυνατοί, θέλω να έχετε το χαμόγελο. Θέλω να έχετε την ελπίδα – που μας δώσατε και σήμερα – μαζί σας πάντα. Και θέλω να ξέρετε από τα βάθη της συνείδησής σας: Αυτό που βγαίνει, αυτό που αναβλύζει είναι ότι κάνουμε το καλύτερο, με μοναδικό γνώμονα την πατρίδα μας. Το καλό της Ελλάδας μας. Και από εδώ, από την Μακεδονία την ιερή, που βγάζει “Αλέξανδρο” και “Αμφίπολη”, να ξέρετε ότι είμαστε ενωμένοι πέρα και πάνω από κόμματα».
πηγή: Κόντρα
