Στο Μεσολόγγι οι πολιορκημένοι είχαν φτάσει στο όριό τους. «Δεν έχουμε ούτε να φάμε» φώναζαν… «τα παιδιά μας πώς θα επιβιώσουν… χωρίς όνειρα… όταν μαύρο είναι το αύριο που τους περιμένει». Έτρεξαν να διαμαρτυρηθούν για μία ακόμη φορά στους προεστούς. «Πεινάμε» φώναζαν…
Εκείνοι τους έλεγαν: «Αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα της κατάστασης… Υπομονή… Γνωρίζουμε ότι πεινάτε… όμως… βρεθήκαμε να είμαστε πολιορκημένοι από ισχυρότερους… δεν μας αφήνουν να βγούμε από τον ασφυκτικό έλεγχό τους και απειλούν τους εμπόρους στις αγορές να μην μας δώσουν τίποτα χωρίς την δική τους άδεια… Λένε ότι τους χρωστάμε από τον προ-πάππο και την προ-γιαγιά μας ακόμα, τεράστια ποσά»…
(Ποσά που λέγεται από κάποιους ότι πήγαν στα χέρια μόνο κάποιων ολίγων προ-παππούδων και προ-γιαγιάδων, συνήθως συγγενών των προεστών… και τώρα μας ζητάνε να τα πληρώσουμε οι υπόλοιποι…).
Κάποιοι νεότεροι οπλαρχηγοί που μουρμούριζαν κατηγορώντας τούς εκ συγγενείας και παραδόσεως ορισθέντες επικεφαλής ότι στην πράξη με τις ενέργειές τους λειτουργούσαν σαν σύμμαχοι των τοκογλύφων… (φήμες κυκλοφορούσαν ότι με μερικούς από αυτούς οι διοικούντες επικεφαλής είχαν και κολεγιά…) ζητούσαν να ξεσηκωθεί ο λαός… να αποφασίσει χωρίς εκβιασμούς για το μέλλον του… υπόσχονταν ότι εκείνοι αν τους όριζαν επικεφαλής δεν θα δρούσαν σαν προσκυνημένοι και θα αντιδρούσαν-πολεμούσαν πιο αποτελεσματικά…
Η Ιστορία μετά λέει πως όταν τέλειωσε ότι ήταν δυνατό να φαγωθεί και δεν τους έμενε τίποτα άλλο να κάνουν… καθώς και οι όποιες ελπίδες για βοήθεια από αλλού έξω από τα δικά τους χέρια και όπλα αποδείχτηκαν φρούδες … (οι τοκογλύφοι παρότι γνώριζαν ότι δεν μπορούσαν οι πολιορκημένοι να τους ξεπληρώσουν το υπέρογκο χρέος, ζητούσαν σαν αντίδωρο να πουληθούν σκλάβοι όλοι οι ικανοί προς εργασία και τα παιδιά τους), οι αποκλεισμένοι, μην έχοντας τίποτα άλλο να χάσουν, αποφάσισαν την ηρωική έξοδο. Προς την ελευθερία; Την αθανασία; Τις αγορές; Καθένας μπορεί να μιλήσει από την δικιά του οπτική…
Ο εθνικός ποιητής έγραψε «καημένο Μεσολόγγι»…
Το γράφω σαν υπενθύμιση γιατί ο πρωθυπουργός αρέσκεται να αναφέρεται σε στίχους.
Έξοδος στις Αγορές Μεσολογγίου και Σαμαρά γωνία (ή… α-γωνία…).
Χ. Μ. – «ο εκ Ξάνθης 8»
