Ξεκίνησαν τη δευτέρα οι πρώτες κινητοποιήσεις των κρατούμενων ενάντια στο νομοσχέδιο Αθανασίου που δημιουργεί καθεστώς λευκών κελιών στις ελληνικής φυλακές, συνοδευόμενες από κείμενο που εκδόθηκε από τους κρατούμενους.
Οι κρατούμενοι στις Α, Β, Γ και Δ πτέρυγες των ανδρικών φυλακών Κορυδαλλού, κρατούμενες στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού και οι κρατούμενοι στις φυλακές Δομοκού και Κέρκυρας, αρνήθηκαν να κλειστούν στα κελιά κατά την καθιερωμένη ώρα του μεσημεριού.
Όσο για το εκδοθέν κείμενο, αναγράφει τα ακόλουθα:
Αυτές τις μέρες τίθεται σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για τις Φυλακές Υψίστης Ασφαλείας και το κόψιμο των αδειών. Ήδη έχουν δοθεί στην δημοσιότητα τα πρώτα νέα μέτρα του νομοσχεδίου.
- Ειδική κατηγοριοποίηση των κρατουμένων σε 3 τύπους (Α, Β, Γ). Στην ειδική κατηγορία τύπου Γ θα ανήκουν όλοι οι φυλακισμένοι που κατηγορούνται για ληστεία ή εκβίαση, στα πλαίσια της εγκληματικής οργάνωσης, οι πολιτικοί κρατούμενοι, όσοι χαρακτηρίζονται επικίνδυνοι και έχουν καταδικαστεί από 10 χρόνια κάθειρξη μέχρι και ισόβια και όσοι στασιάζουν στις φυλακές.
- Οι κρατούμενοι τύπου Γ στερούνται το δικαίωμα για άδεια και περιορίζονται τα επισκεπτήρια και η τηλεφωνική επικοινωνία τους με τα συγγενικά τους πρόσωπα.
- Θα διαμορφωθούν ειδικά κελιά τύπου Γ (όχι μόνο στο Δομοκό αλλά και σε άλλες φυλακές) με σκοπό την απομόνωση των κρατουμένων.
- Η αστυνομία αποκτά μόνιμη θέση μέσα στις φυλακές (έλεγχος κελιών, μεταφορά κρατουμένων στο εσωτερικό της φυλακής κ.ά.) με απόρρητες αρμοδιότητες και εξουσίες που δεν αναγράφονται ούτε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει την ελληνική εκδοχή του Γκουαντάναμο. Σε ένα δικαστικό σύστημα που η αρχή της αναλογικότητας έχει κουρελιαστεί και επιβάλλονται εξοντωτικές ποινές, η Ελλάδα διεκδικεί ήδη την πρωτιά στις πολυετείς καθείρξεις και τα ισόβια.
Οι άδειες και οι αναστολές είναι το μοναδικό μέτρο που προσπαθεί να ισορροπήσει αυτήν την νομική εξόντωση. Τώρα με κόψιμο των αδειών στην πλειοψηφία των κρατουμένων (καθώς ο καθένας μας μπορεί να θεωρηθεί “επικίνδυνος” και να ονομαστεί κρατούμενος τύπου Γ) το σύστημα δημιουργεί ανθρώπους δίχως ελπίδα. Έτσι οι φυλακές γίνονται εργοστάσιο αναπαραγωγής του εγκλήματος, καθώς ο κρατούμενος δεν έχει τίποτε να χάσει γιατί τα έχει χάσει όλα. Ο κατ’ επίφαση σωφρονισμός τους γίνεται μια εκδικητική τιμωρία. Παράλληλα, με τις συνεχείς εφόδους των ΕΚΑΜ, οι φυλακές γίνονται πεδίο εξάσκησης της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Επίσης γίνεται πλέον απόλυτη η εξουσία του εκάστοτε Εισαγγελέα της φυλακής που ούτε καν γνωρίζει τους κρατούμενους, οι οποίοι γι’ αυτόν δεν είναι τίποτε άλλο παρά αριθμημένος φάκελος ξεχασμένος στο συρτάρι του γραφείου του.
Οι κρατούμενοι σε όλες τις φυλακές ενώνουμε την φωνή μας και διεκδικούμε τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά μας. Απαιτούμε να αποσυρθεί το νέο φασιστικό νομοσχέδιο για την λειτουργία μιας φυλακής μέσα στη φυλακή. Ένα νομοσχέδιο “εν θερμώ” που γίνεται κατά παραγγελία του υπουργού της Αστυνομίας και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Να σταματήσει η κατηγοριοποίηση των κρατουμένων. Όλοι οι κρατούμενοι έχουμε ίσα δικαιώματα. Να διαφυλαχθεί το δικαίωμα στην άδεια που στην Ελλάδα έχει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας (μόνο το 2-3% των κρατουμένων δεν επιστρέφουν). Τα κονδύλια για την κατασκευή – μετατροπή των φυλακών υψίστης ασφαλείας να χρησιμοποιηθούν για την βελτίωση συνθηκών κράτησης (ελλείψεις συσσιτίου, θέρμανση, νερού, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης).
Όλοι οι κρατούμενοι οργανωνόμαστε, συντονιζόμαστε και θα κινητοποιηθούμε ενάντια σε αυτούς που κάνουν τις φυλακές τόπους διαρκούς τιμωρίας και στέρησης της ελπίδας. Καλούμε τον υπουργό και τον κάθε αρμόδιο να αναλογιστεί τις ευθύνες του και να ανοιχτεί ένας δημόσιος διάλογος για τις φυλακές και τα πραγματικά τους προβλήματα. Σε κάθε διαφορετική περίπτωση είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε δυναμικά, όλοι μαζί ενωμένοι, ενάντια στην αδικία και την στέρηση των δικαιωμάτων μας.
Ανακοίνωση και της Επιτροπής για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων
Φυλακή “υψίστης ασφαλείας” εξήγγειλε το υπουργείο Δικαιοσύνης, στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας, της ασφάλειας της χώρας και της ασφάλειας της φυλακής. Και αν στο άκουσμα αυτό, κάποιος φαντάζεται φυλακή τύπου Αλκατράζ ή Γκουαντάναμο κάνει λάθος.
Θα είναι μια φυλακή όπως οι υπόλοιπες, η οποία από τη στιγμή που θα αποκαλείται “τύπου Γ” θα σημαίνει ότι όποιος κρατούμενος βρεθεί σ’ αυτήν χάνει δικαιώματα που είχε μέχρι σήμερα. Και συγκεκριμένα δεν δικαιούται άδεια ούτε ημιελεύθερη διαβίωση (θεσμοθετήθηκαν το 1989 με το νόμο 1851), δεν δικαιούται μεροκάματα (θεσμοθετήθηκαν το 1933 με το νόμο 5973), ενώ περιορίζεται το δικαίωμα στην επικοινωνία (αλληλογραφία, τηλέφωνο, επισκεπτήρια, επίσης θεσμοθετήθηκαν το 1989). Πρόκειται για την ταφόπλακα στα δικαιώματα των κρατουμένων.
Το τέλος της ιδέας του “σωφρονισμού”, ο οποίος είχε ως θεμελιώδη αρχή ότι ο κρατούμενος στερείται μόνο την ελευθερία του. Και σε αυτή μπορεί να οδηγούνται σχεδόν όλοι οι κρατούμενοι, αφού είναι στη διακριτική ευχέρεια του Εισαγγελέα Εκτέλεσης Ποινών και του υπουργείου, για το ποιοι θεωρούνται “επικίνδυνοι για την ασφάλεια της φυλακής”. Δημιουργείται, λοιπόν, μια φυλακή μέσα στη φυλακή, που θα αποτελεί το φόβητρο για όποιον κρατούμενο διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Ειδικά τώρα που οι συνθήκες κράτησης είναι απαράδεκτες, ο συνωστισμός στις φυλακές έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ανύπαρκτη, η σίτιση και η θέρμανση είναι υποτυπώδεις, η φυλακή αυτή έρχεται να καταστείλει προκαταβολικά οποιαδήποτε σκέψη για διεκδίκηση αξιοπρεπούς διαβίωσης στη φυλακή.
Οι διαθέσεις του υπουργείου φαίνονται και από το ότι διατάχθηκε εισαγγελική έρευνα με το πρόσχημα της προτροπής σε στάση, ενόψει της ψήφισης αυτού του νόμου-έκτρωμα. Είναι στη λογική των προληπτικών συλλήψεων, των προληπτικών επιστρατεύσεων που εφαρμόζει απαρέγκλιτα η κυβέρνηση προς πάσα κατεύθυνση. Έτσι και τώρα που οι κρατούμενοι θέλουν να ενημερωθούν για το τι πρόκειται να γίνει και να αγωνιστούν ενάντια στον περιορισμό των δικαιωμάτων τους, διώκονται προληπτικά για να δεχθούν αδιαμαρτύρητα τη μοίρα που τους επιφυλάσσεται. Όμως, όσα δικαιώματα έχουν οι κρατούμενοι έχουν κερδηθεί με αγώνες. Και είναι πρώτα και κύρια στο χέρι των κρατουμένων, αλλά και όσων στέκονται στο πλευρό τους να μην περάσει αυτός ο νόμος. Διαφορετικά, όποιος βρίσκεται στη φυλακή θα θάβεται ζωντανός για δεκαετίες πίσω από τα κάγκελα, χωρίς να βλέπει κανέναν ή να έχει την ελπίδα να είναι ξανά ελεύθερος.
Η Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων τάσσεται απέναντι σ’ αυτή την πειθαρχική φυλακή και θα παλέψει με όλες της τις δυνάμεις να μην περάσει ο νόμος-έκτρωμα.
