INDEXANTHI.GR
Πολιτική

“Στο ίδιο έργο θεατές…”

Παρόλο που όλα αυτά τα χρόνια με το ζόρι βλέπουμε κάποια είδηση για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές να τα βγάλουν πέρα με τις σπουδές τους, την ελλιπέστατη φοιτητική μέριμνα και τις άθλιες σε αρκετές περιπτώσεις συνθήκες διδασκαλίας, πρόσφατα εμφανίστηκε για άλλη μια φορά ρεπορτάζ σε γνωστό τηλεοπτικό σταθμό, που να αφορά στην οικονομική διαχείριση του Δ.Π.Θ. και φαινόμενα βίας μέσα σε αυτό. Έτσι, άνοιξε και πάλι μια συζήτηση που αφορά τη διαφθορά και την «αναβάθμιση» των ελληνικών πανεπιστημίων.

Η διαφθορά και η διαπλοκή είναι γέννημα θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος, τέτοια φαινόμενα είναι στο DNA του. Όσο στην εξουσία βρίσκονται οι μεγαλοεπιχειρηματίες, η διαπλοκή τους με το κράτος και τους φορείς του θα είναι καθημερινό φαινόμενο, είτε γίνεται με “νόμιμο” είτε με παράνομο τρόπο. Δεν είναι τυχαίο ότι η χρηματοδότηση αστικών κομμάτων από μεγαλοεπιχειρηματίες είναι γεγονός σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, είτε θεωρείται νόμιμη (βλέπε γερουσιαστές των Η.Π.Α. με επιχειρηματικά συμφέροντα, σχέσεις των επιχειρηματικών «λόμπι» με το Ευρωκοινοβούλιο), είτε παράνομη (υπόθεση «Siemens» στην Ελλάδα).

Δε θα μπορούσε το παραπάνω φαινόμενο να μην αγγίζει τα Πανεπιστήμια, το Δ.Π.Θ. Όσο δίνεται η δυνατότητα σε επιχειρηματίες να λειτουργούν και να πλουτίζουν μέσα σε αυτό (πχ. με την παράδοση της φοιτητικής μέριμνας, όπως η σίτιση, στους μεγαλοεργολάβους), τόσο θα επιδιώκουν να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας με όλους τους τρόπους, τόσο θα δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για “νόμιμες” και παράνομες συνδιαλλαγές με τις διοικήσεις των Πανεπιστημίων. Φυσικά και όλες οι παράνομες υποθέσεις πρέπει να διερευνηθούν, για όσους κάνουν «μπίζνες» στις πλάτες των φοιτητών και των αναγκών τους. Ωστόσο, αυτό δεν αντιμετωπίζει τις αιτίες του προβλήματος, την επιχειρηματικότητα στα Πανεπιστήμια.

Λύση δεν είναι ούτε, όπως λένε, η αλλαγή της διοικητικής δομής του πανεπιστημίου, των αρμοδιοτήτων όσων ασκούν τη διοίκηση ή και των ίδιων των προσώπων. Ούτε ο «εκσυγχρονισμός» των ιδρυμάτων με την παραπέρα αυτονομία τους, αφού η πείρα από το εξωτερικό έχει δείξει ότι η τελευταία οδηγεί στον όλο και βαθύτερο εναγκαλισμό τους με τις επιχειρήσεις. Ακριβώς, δηλαδή, στις αιτίες που δημιουργούν αυτά τα φαινόμενα. Έχουμε γίνει μάρτυρες και στη χώρα μας επιχειρήσεων οι οποίες έχουν αποκτήσει έδρα σε πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. όπως στην περίπτωση της “Cosco” στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Μόνη ρεαλιστική λύση απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα είναι να δυναμώσει ο αγώνας για να φύγουν οι εργολάβοι από τις σχολές, για επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και να περάσουν όλες οι αντίστοιχες δομές στην ευθύνη του κράτους.

Ταυτόχρονα, αναβάθμιση του πανεπιστημίου δεν είναι ο συμβιβασμός με σημερινή υποχρηματοδότηση και το «κυνήγι» ευρωπαϊκών κονδυλίων ή ιδιωτικής χρηματοδότησης ώστε να καλυφθούν οι τρύπες από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η έρευνα που χρηματοδοτείται στα πλαίσια αυτών των προγραμμάτων είναι αυστηρά κατευθυνόμενη, μακριά από τις ανάγκες της κοινωνίας και των λαϊκών οικογενειών στις οποίες ανήκουν και οι περισσότεροι φοιτητές. Αντί να προσανατολίζεται στην κάλυψη αυτών των αναγκών, γίνεται αποκλειστικά είτε σε τομείς που ιεραρχεί η Ε.Ε. για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας ευρωπαϊκών μονοπωλίων, είτε σε αντικείμενα που αποφέρουν άμεσα κέρδη στον εκάστοτε χρηματοδότη-επιχείρηση. Αυτό το «αυτόνομο» πανεπιστήμιο που «ψάχνει» μόνο του χρηματοδότηση αντιμετωπίζει τους φοιτητές σαν «πελάτες», με τη φοιτητική μέριμνα να είναι πανάκριβη και τα δίδακτρα να το καθιστούν απρόσιτο στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών.

Γι’ αυτό και πλάι στα παραπάνω, άνοιξε και η συζήτηση για τη «βία» μέσα στο πανεπιστήμιο. Πατώντας είτε σε υπαρκτά είτε σε ψευδή φαινόμενα και περιστατικά, τα οποία έχουν καταγγελθεί και απομονωθεί από το ίδιο το φοιτητικό κίνημα και τα όργανά του, η κουβέντα αυτή ανοίγει «εκ του πονηρού» με σκοπό αφενός να ταυτιστούν αυτές οι ενέργειες με το οργανωμένο κίνημα κι αφετέρου να ανοίξει ξανά η συζήτηση για το πανεπιστημιακό άσυλο, να ενταθεί η αστυνόμευση, να αποδοκιμάζονται οι αγωνιστικές και οργανωμένες διεκδικήσεις των φοιτητών.

Γιατί η στενότερη σύνδεση των επιχειρηματικών συμφερόντων με το πανεπιστήμιο απαιτεί και το «καθάρισμά» του από όσες φωνές συνεχίζουν να παλεύουν για δημόσια δωρεάν παιδεία, ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα, το «καθάρισμά» του από τις όποιες κατακτήσεις απομένουν που μπορούν να διευκολύνουν αυτή τη δράση. Το άσυλο είναι κεκτημένο το οποίο το φοιτητικό κίνημα μαζί τους διδάσκοντες και τους εργαζόμενους στο πανεπιστήμιο μπορούν και πρέπει να το υπερασπίσουν, να αντιμετωπίσουν τα όποια φαινόμενα το αμαυρώνουν.

Αυτό που πραγματικά σημαίνει αναβάθμιση του πανεπιστημίου σήμερα, είναι η πάλη για ένα πανεπιστήμιο δημόσιο και δωρεάν, χωρίς επιχειρήσεις και ιδιώτες που παρεμβαίνουν στη λειτουργία του και πλουτίζουν από τις ανάγκες των φοιτητών και την έρευνα  που κάνουν «στύβοντας» τα μυαλά τους.

Όσοι αγαπούν την επιστήμη τους και θέλουν να μπορούν να σπουδάζουν χωρίς εμπόδια, όσοι αγωνιούν για το αν θα βρουν δουλειά στο αντικείμενο τους και θέλουν να αξιοποιήσουν τις γνώσεις και τη δημιουργικότητά τους για να προσφέρουν στην κοινωνία, όλοι αυτοί πρέπει τώρα να σηκώσουν κεφάλι, να οργανωθούν και να παλέψουν. Να ζωντανέψουν τους συλλόγους τους, να τους μαζικοποιήσουν, παλεύοντας κόντρα σε ό,τι σήμερα βάζει εμπόδια στις σπουδές τους, κόντρα στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων.

Για ένα πανεπιστήμιο που ο κάθε φοιτητής θα έχει ολόπλευρη και ουσιαστική γνώση του επιστημονικού αντικειμένου που σπουδάζει, ένα πανεπιστήμιο που θα του παρέχει όλες τις απαραίτητες υλικοτεχνικές υποδομές, ένα πανεπιστήμιο που δεν θα είναι προνόμιο για λίγους κι εκλεκτούς και τα πτυχία θα εξασφαλίζουν δουλειά πάνω στο αντικείμενο που σπούδασε. Η πάλη σήμερα για αυτό το πανεπιστήμιο σημαίνει πάλη για ένα σύστημα χωρίς ανεργία, φτώχεια, εκμετάλλευση, όπου ο λαός θα γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει. Σημαίνει πάλη για ένα πανεπιστήμιο στην υπηρεσία του λαού και της εξουσίας του.

Συμβούλιο Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης της Κ.Ν.Ε.

 

Σχετικά άρθρα

Το “Ποτάμι” παρουσιάζει τους υποψήφιούς του

Super User

Οι αντιδράσεις στην Ξάνθη για το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων

Super User

Βιβλιοπαρουσίαση στην καπναποθήκη “Π”

Super User

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Υποθέτουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. Αποδοχή Δείτε περισσότερα

Πολιτική απορρήτου και cookies