Παραθέτουμε κάτι για τους… υπεράνω τάξεων, διαλεκτικής και ιστορικής εμπειρίας αρλεκίνους που ομνύουν σε διάφορους Έλληνες, φιλέλληνες και “πατριώτες”, για τους ανιστόρητους ή εκείνους που κοιτάζουν την ιστορία έξω από τις δυνάμεις που γυρίζουν τον τροχό της:
«Εκλαμπρότατε να με ενθυμηθείς όταν έλθει το δάνειον, ότι τας ελπίδας μου –μετά τον Θεόν- εις την Εκλαμπρότητά σου τας έχω και μη με αφήσεις περίλυπον» (Ιωάννης Μακρυγιάννης προς Γεώργιο Κουντουριώτη – αρχεία Κουντουριώτη, τόμος Ζ΄, σελ. 569).
