Σπουδαία η πορεία που διαγράφει και ενθαρρυντικές οι κριτικές που δρέπει το βιβλίο «Μάρτυς μου ο Θεός» του Μάκη Τσίτα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κίχλη» και ήδη βρίσκεται πριν τη δεύτερη έκδοση.
«Το πρώτο μυθιστόρημα του Μάκη Τσίτα θεωρείται το καλύτερο της χρονιάς» γράφει σε προ διμήνου κριτική του το «Βήμα», ενώ αντίστοιχα σχόλια συγκεντρώνει από το σύνολο των βιβλιοκριτικών. Για «συγκλονιστικό μονόλογο που συνδυάζει τη σπαρταριστή προφορικότητα με την ευρηματική λεξιπλασία» κάνει λόγο η «Εφημερίδα των Συντακτών», για «εντυπωσιακή πρωτοτυπία του θέματος, την ανάπτυξη της πλοκής και τη διάπλαση του κεντρικού χαρακτήρα, μα κυρίως για τη λογοτεχνικότητα του κειμένου» μιλά το tvxs.gr, για «ευχάριστη έκπληξη» λέει η Κατερίνα Καριζώνη στο culturenow.gr και για «ένα από τα καλύτερα ελληνικά μυθιστορήματα, με πρωταγωνιστή έναν τυπικό αντιήρωα της εποχής μας σε έναν αλλότριο κόσμο» γράφει η Τίνα Μανδηλαρά στο περιοδικό «People».
«Αυτός ήταν ο στόχος μου. Όχι να μπερδέψω τους αναγνώστες, αλλά να κάνω υποθέσεις και να βρίσκω πολλά επίπεδα ανάγνωσης. Κάθε ανάγνωση να σου δίνει την ευκαιρία να ανακαλύπτεις και κάτι νέο», λέει σε συνομιλία μας ο Μάκης Τσίτας και εξηγεί τα περί τον ήρωα του έργου του: «Τον βλέπω από την πρώτη στιγμή με πολλή συμπάθεια. Μεγάλωνε με μένα, αφού χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να τελειώσω μαζί του. Ξεκίνησα όταν εγώ ήμουν τριάντα ετών κι αυτός σαράντα και η συγγραφή τελείωσε όταν εγώ έγινα σαράντα κι αυτός πενήντα. Όσο περνούσαν τα χρόνια τον αγαπούσα περισσότερο, γι’ αυτό και δόθηκε αυτό το τέλος με τη συγκίνηση που υπάρχει. Είναι ένας πονεμένος ήρωας και θύμα της ιστορίας, ένας αγαθός άνθρωπος που ταλαιπωρείται και στο τέλος η κοινωνία τον εκβάλλει. Ωστόσο υπάρχει και το χιούμορ στην ιστορία».
Ο Μάκης Τσίτας εξομολογείται ότι του αρέσει πάρα πολύ να ακούει αλλά και να αφηγείται ιστορίες, καθώς και ότι του αρέσουν οι περίεργοι άνθρωποι, λέγοντας: «Με τραβούσαν πάντα οι άνθρωποι που είχαν κάτι ιδιαίτερο, έτσι με γοήτευσε κι αυτός ο ιδιαίτερος χαρακτήρας. Ήθελα ο ήρωας να είναι κάτι σύνθετο και όχι μονοδιάστατο, να έχει βάθος και να τεκμηριώνεται κάθε κίνησή του. Γι’ αυτό έκανα δέκα χρόνια, αφού η ιστορία στηνόταν λέξη τη λέξη και πρόταση την πρόταση. Ήταν σαν κέντημα για μένα, γι’ αυτό και στο τέλος ήθελα πια να τελειώνει, μετά από τόσα χρόνια». Και προσθέτει: «Πολλοί ταύτισαν τον ήρωα με τη χώρα. Το βιβλίο ξεκίνησε μέσα στην ευμάρεια, λίγο πριν από την ολυμπιάδα του 2004. Μένοντας στην Αθήνα έβλεπα το πανηγύρι και τον ενθουσιασμό που ήταν πολύ έντονο εδώ. Εγώ αισθανόμουν ότι είναι “κάπως” όλο αυτό και ότι σύντομα θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Ίσως να είχε αρχίσει ήδη. Έτσι σχηματίστηκε ο ήρωας που τοποθέτησα σ’ εκείνη την εποχή. Το μυαλό μου είναι πάντα στο πρόσωπο του ήρωα και σιγά-σιγά χτίζω το σκηνικό. Τον τοποθέτησα σ’ αυτή την ενδιαφέρουσα περίοδο, ήταν η ιστορία ενός καθημερινού και ταυτόχρονα ιδιαίτερου ανθρώπου. Καθένας μπορεί να τον δει με εντελώς διαφορετική ματιά κι αυτό αποτυπώνεται και στις κριτικές», σχολιάζει ο συνομιλητής μας, επιβεβαιώνοντας ότι το βιβλίο διαγράφει μια πολύ καλή πορεία.
Ακούστε τον ίδιο να παραθέτει ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για το βιβλίο:
Κλείσαμε τη συνομιλία μας μιλώντας για τα μελλοντικά σχέδια του συγγραφέα. «Τον Απρίλιο θα βγει ένα παιδικό βιβλίο, έχει τελειώσει εδώ και καιρό η εικονογράφηση. Θα λέγεται “απ’ έξω και ανακατωτά”» λέει. «Θα βγει και ένα για λίγο μεγαλύτερη παιδική ηλικία, με τίτλο “ο αδέσποτος Κώστας”. Και τα δύο από τις εκδόσεις “Ψυχογιός”. Υπάρχει και κάτι άλλο στα σκαριά αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμη».
