INDEXANTHI.GR
Αρθρογραφία

Θέατρο, επανάσταση και τρομοκρατία

Με αφορμή τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η επιλογή της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου να ανεβάσει την παράσταση της Πηγής Δημητρακοπούλου «Ισορροπία του Νας», στην οποία περιλαμβάνονται αποσπάσματα από το βιβλίο του Σάββα Ξηρού, θα ήθελα να γράψω τις σκέψεις μου.

Είμαι υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης και κατά της λογοκρισίας. Και η αναφορά μου στο θέμα θα μπορούσε να τελειώνει εδώ. Θα ήταν αρκετό.

Μια θεατρική παράσταση είναι ένα έργο τέχνης και κρίνεται ως τέτοιο. Μόνο. Διαφορετικά, στην τέχνη θα υπήρχαν μόνο αγαπημένες οικογένειες με ροδαλά μωρά. Αλλά αυτά τα θεατρικά έργα και αυτές οι κινηματογραφικές ταινίες δεν αφορούν κανέναν. Τα άλλα μας συναρπάζουν. Τα αμαρτωλά. Αυτά με τα ανθρώπινα πάθη. Από την αρχαιότητα ως και σήμερα. Όσο για τους φονιάδες στο θέατρο και στην τέχνη, μόνο μια ατάκα του Παύλου Μάτεσι για τον Mack the Knife από την Όπερα της Πεντάρας: «Τον καλό τον δολοφόνο, τον τραγούδησαν πολλοί. Τον καλό δημόσιο υπάλληλο κανείς».

Εδώ τελειώνει η αναφορά μου στην παράσταση «Ισορροπία του Νας», που –μεταξύ άλλων- περιέχει και αποσπάσματα από το ημερολόγιο του Σάββα Ξηρού, και πάω σε ένα πιο ουσιαστικό θέμα.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, τα μέλη των επαναστατικών οργανώσεων που καταδικάστηκαν για τρομοκρατία είναι αθώα. Αν τα μέλη των επαναστατικών οργανώσεων είχαν νικήσει και είχαν καταφέρει να ανατρέψουν την πολιτική και οικονομική ολιγαρχία, σήμερα θα θεωρούνταν ήρωες και όχι τρομοκράτες. Όταν νικάς, είσαι επαναστάτης και ήρωας· όταν ηττάσαι, σε βαφτίζουν τρομοκράτη.

Τα μέλη των επαναστατικών οργανώσεων πίστεψαν πως η Ελλάδα μπορεί είναι μια ανεξάρτητη δημοκρατική χώρα και η δράση τους βασίστηκε σε αυτή την εσφαλμένη παραδοχή, σε αυτή την εσφαλμένη εντύπωση. Δεν ήξεραν πως η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο που μετατρέπεται σε μπανανία χωρίς μπανάνες. Δεν ήξεραν πως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων επιθυμεί η Ελλάδα να είναι προτεκτοράτο και οι ίδιοι λούμπεν. Δεν ήξεραν αυτό που όλοι εμείς ξέρουμε σήμερα, έξι χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας μας: η Ελλάδα δεν ανήκει στους Έλληνες. Η Ελλάδα είναι χώρος και όχι χώρα.

Η δράση των μελών των επαναστατικών οργανώσεων βασίστηκε στην πεποίθηση της ανεξαρτησίας της Ελλάδας και των Ελλήνων. Τα μέλη των επαναστατικών οργανώσεων είναι θύματα. Θα πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι. Όλοι. Τώρα.

Μα τι είναι αυτά που γράφω; Θα με απολύσει το αφεντικό. Α, δεν έχω αφεντικό. Οπότε συνεχίζω.

Το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη», είναι το σημαντικότερο βιβλίο που γράφτηκε στην Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια.

Το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία.

Αυτά. Και γράμματα γνωρίζω.

pitsirikos

 

Σχετικά άρθρα

Απλά πράγματα…

Super User

Θυμάστε;

Super User

Κερατωμένος, δαρμένος κι ευχαριστημένος

Super User

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Υποθέτουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. Αποδοχή Δείτε περισσότερα

Πολιτική απορρήτου και cookies