Ισμαήλ Ακόλ – Φαντίκ Αντιγιαμάν. Συνελήφθησαν προχθές από την τουρκική αντιτρομοκρατική στη Σμύρνη, τρεις μέρες μόλις αφού έφυγαν από την Ελλάδα. Προφυλακίσθηκαν με βαριές κατηγορίες για “τρομοκρατία”…
Ο Ισμαήλ και η Φαντίκ, παρά τις διώξεις και δικαστικές τους περιπέτειες στην Ελλάδα και αφού αποδομήθηκαν οι βαριές κατηγορίες εις βάρος τους, κυκλοφορούσαν ελεύθεροι, γνώριμες φιγούρες μαζί μας και ανάμεσά μας, παντού, σε όλες τις πορείες, στους αγώνες, στις δράσεις αλληλεγγύης. Ο Ισμαήλ και η Φαντίκ ήταν πια ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ και ΑΣΦΑΛΕΙΣ στην Ελλάδα!
Όμως έκαναν μια επιλογή ζωής, μια επιλογή συνειδητού επαναστάτη: επέλεξαν να φύγουν, και να πάνε στο στόμα του λύκου, στην Τουρκία του Ερντογάν… Επέλεξαν να πάνε όχι στην πατρίδα τους, αλλά στους λαούς της Τουρκίας, για τον αγώνα, να συνεχίσουν τον αγώνα για το γκρέμισμα του καπιταλισμού και του φασισμού, για την κοινωνική επανάσταση! Και αυτό από μόνο του είναι μεγαλειώδες και συγκλονιστικό!
Αισθάνομαι τυχερή που τους γνώρισα, που πορεύθηκα μαζί τους ως φίλη, συντρόφισσα, υπερασπίστρια.
Δεν έχουν ανάγκη το κουράγιο μας, ή τη συμπάθειά μας, εκεί στα λευκά κελιά της Τουρκίας, διαθέτουν περίσσιο. Έδιναν αυτοί κουράγιο σε μας και πάντα με χαμόγελο αντιμετώπιζαν τα δύσκολα: “Μην αγχώνεσαι, για τον αγώνα, ας σαπίσουμε και στη φυλακή, πίσω δεν κάνουμε”.
Η σκέψη μας, σύντροφός σας, εκεί στα δύσκολα. Το χαμόγελό σας “Φωτεινό Μονοπάτι” στις καρδιές και στους μικρούς, δικούς μας αγώνες.
(Μόνο, βρε Ισμαήλ μου, έφυγες και δεν κατέβαλες την αμοιβή που μου υποσχέθηκες, τα κεμπάπ που θα μου έφτιαχνες στη γιορτή που θα κάναμε για την απελευθέρωσή σου… αλλά θα τα φάμε κάποτε αυτά τα κεμπάπ, να το ξέρεις).
Ο Ισμαήλ και η Φαντίκ ζούσαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, έχοντας υποστεί φυλακίσεις και φρικτά βασανιστήρια στην Τουρκία. Ο Ισμαήλ Ακόλ ζούσε δώδεκα χρόνια στην Ελλάδα, γνωστός ως Gengis Bayir, για λόγους ασφαλείας. Καταζητείτο με ερυθρά αγγελία της Ιντερπόλ από την Τουρκία, στη βάση αναπόδεικτων κατηγοριών για εκτέλεση τούρκου μεγιστάνα, επίθεση στην αμερικάνικη πρεσβεία κλπ. Το ελληνικό δικαστήριο δεν τον εξέδωσε. Στην υπόθεση Γκύζη (ανεύρεση σε διαμέρισμα όπλων και ζελατοδυναμίτιδας) ανέλαβε την πλήρη πολιτική ευθύνη για την προμήθεια και κατοχή, με σκοπό να τα προωθήσει στην Τουρκία για τις ανάγκες του αγώνα των λαών της Τουρκίας. Παραπέμφθηκε σε δίκη με την κατηγορία του 187Α, ως τρομοκράτης του D.H.K.P.-C, σύμφωνα με τον κατάλογο, που έχει συντάξει η Ευρωπαϊκή Ένωση, και για τρομοκρατικές πράξεις. Στο δικαστήριο αποδομήθηκε πλήρως η κατηγορία περί τρομοκρατίας και καταδικάσθηκε απλά για την κατοχή των όπλων και εκρηκτικών σε κάθειρξη επτά ετών, η έφεσή του όμως είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα και έτσι αμέσως αφέθηκε ελεύθερος.
Η Φαντίκ Αντιγιεμάν, στην υπόθεση ανεύρεσης οπλισμού σε σκάφος στη Χίο παραπέμφθηκε σε δίκη με την κατηγορία του άρθρου 187 Α παρ. 6, που για πρώτη φορά εφαρμοζόταν στην Ελλάδα, κατηγορούμενη δηλ. ότι παρείχε ουσιώδεις πληροφορίες σε τρομοκρατική οργάνωση και συγκεκριμένα στο D.H.K.P.-C. Καταδικάσθηκε μεν, αλλά με την ελαχίστη των ποινών, και αφέθηκε αμέσως ελεύθερη.
Αλέκα Ζορμπαλά – Βαθύ Κόκκινο