Τις μέρες που χέρι-χέρι με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής και λοιπούς «μακεδονομάχους» έδινε τον δικό του… αγώνα εναντίον των «εθνομηδενιστών» και του «αριστερόστροφου φασισμού» στην πλατεία Συντάγματος, φαίνεται να τις έχει ξεχάσει ο Μίκης Θεοδωράκης.
Σε άρθρο του στα “Νέα” για την απόφαση στη δίκη της Χρυσής Αυγής, αναφέρει ότι η άνοδός της ήρθε «με την ανοχή των εξουσιών, πολιτικών και δικαστικών» και ότι «κατόρθωσε να αποσπάσει την ανοχή θεσμών και κομμάτων».
Αυτός που από την εξέδρα του Συντάγματος απευθυνόταν στ’ «αδέρφια του ναζιστές» και μετά το σάλο που ξέσπασε ξέπλενε τη ναζιστική συμμορία, εξηγώντας πως αγαπάνε και αυτοί την πατρίδα αλλά με έναν τρόπο… εριστικό, εγκαλεί όλους τους άλλους που αβαντάριζαν τόσα χρόνια τους νεοναζί και τώρα «”πανηγύριζαν” για τη ”νίκη κατά του φασισμού”», πώς από τη μεριά τους «δεν υπήρξε ούτε αυτοκριτική ούτε η προσπάθεια να αποκαλυφθούν και να καταδικασθούν οι βαθύτεροι λόγοι-ασθένειες εξαιτίας των οποίων από το 1967 έως σήμερα ζήσαμε δύο επταετίες με τη θηριώδη παρουσία δύο εγκληματικών μορφωμάτων με τη σφραγίδα του φασισμού-ναζισμού που τόσο τραγικά βίωσε ο λαός μας κατά τις τελευταίες δεκαετίες».
Αλήθεια, εκείνος θα κάνει ποτέ την «αυτοκριτική» του που νομιμοποιούσε τους νεοναζί δολοφόνους ενώ ήταν ήδη σε εξέλιξη η δίκη τους; (ρητορικό είναι, όπως αντιλαμβάνεστε, το ερώτημα).