Και τώρα η κορυφαία πολιτική –και όχι μόνο- στιγμή: Η στήλη παρουσιάζει σε παγκόσμια αποκλειστικότητα ένα διαφωτιστικό απόσπασμα από τα απόκρυφα απομνημονεύματα του αρχηγού των “Καπάτσοι”, Τζερόνιμο (Ιερώνυμος στα ελληνικά), διατηρώντας τη γλώσσα του πρωτότυπου:
Όταν ενεφανίσθησαν τα χλωμά πρόσωπα ετρομάξαμεν και εθορυβήθημεν, ομού μετά του μεγαλυτέρου μέρους του ποιμνίου, μικρό ποσοστό του οποίου ενόμισε μάλιστα πως ήρθε η συντέλεια, αφού στις υφαρπάζουσες τας οικίας τράπεζες θα επροστίθεντο και κομμουνισταί! Βέβαια, ημείς οι πεφωτισμένοι (σ.σ. illuminati στο πρωτότυπο) εγνωρίζαμε πως ουδεμία υφίστατο περίπτωσις παρασαλεύσεως των κεκτημένων ημών (θα μας class-ώσιν μία μάνδραν), αλλ’ έπρεπε να είμεθα εις ετοιμότητα δια την αντιμετώπισίν των, εις περίπτωσιν που… Δια τα λοιπά και δια τους λοιπούς δεν τραβούμε και κανένα ιδιαίτερο ζόρι.
Αρχηγός των ήτο το “Φθηνό Εξάνθημα” (σ.σ. “Cheap Rash” στο πρωτότυπο), εν χλωμό πρόσωπο με αυχενικήν ακαμψία αλλ’ εκπληκτικήν οσφυική ευλυγισία παρά την πλαδαρότητά του (καμία σχέσις και καμίας χέσεις με τον απαράμιλλον σπόρτσμαν Τζέφρι), που ομιλούσε αψόγως –ως μητρική!- τη διχαλωτή γλώσσα του όφεως! “Μεθ’ αυτού θα συνεννοηθώμεν υποδειγματικώς” εσκέφθην εξαρχής και δεν εγελάσθην. Συναγελάσθην δε, αφού λίαν συντόμως –σχεδόν εξαρχής και ίσως και εξ αρχής- το Φθηνό Εξάνθημα έγινε παρακοιμώμενος εις τας τέντας των Σιού, των οποίων εγώ ο Τζερόνιμο –ο εκλεκτός απεσταλμένος του Μανιτού- ηγεμονεύω. Πού τον έχανες, πού τον εξεύρισκες, συνδαιτημόνα των ερυθροδέρμων και ομοτράπεζο εμού του μεγάλου αρχηγού, συνήθως δε με σαρακοστιανά, μαλάκια και διάφορα τοιαύτα θεσπέσια εδέσματα. Άλλοτε με νερό της φωτιάς, άλλοτε με σκέτο νερό –του οποίου δρομολογούσε την ιδιωτικοποίησιν- και άλλοτε με καφέ (του οποίου γεγάμηκεν την τιμή) ή τέιον μετά βουτημάτων, το Φθηνό Εξάνθημα είχε έρθει με τα ύδατα ημών και αι απόψεις μας ουδόλως διέφεραν. Εύκολη (σ.σ. F-κώλοι στο πρωτότυπο, τη συνοδεία ενός χαμογελαστού emoticon χάριν παιδιάς) υπόθεσις τελικώς οι πεινώντες και διψώντες…
Τώρα πλέον ουχί μόνον δεν αισθανόμεθα φόβον ή απειλήν, αλλ’ είμεθα πεπεισμένοι πως είναι ο ημέτερος άνθρωπος, ειδικό ιδικό μας τέκνον. Οσον δια τα χλωμά πρόσωπα του δικού του ποιμνίου, πλέον τάσσονται αναφανδόν μεθ’ ημών. “Με τα μπούνια” που λέγει και η βάρβαρος πλέμπα. Ειδικώς μετά την απομάκρυνσιν του προβληματικού χονδρού, πριν καλά-καλά του το ζητήσωμε με το θάρρος των κοινών χνώτων και –πλέον- κοινών αγώνων μας. Εδώ χωρίς αιδώ οφείλομε να ομολογήσομε ότι ο χονδρός ήτο ο μόνος οιονεί και εν δυνάμει επικίνδυνος. Όμως, όπως λέγομε και ημείς, does the goat chew preserved fish roe;
Τζερόνιμο μίλησε. Ουγκ!
