Δελτίο εργατικής αντιπληροφόρησης

Αναδημοσιεύουμε το δεκαπενθήμερο (αυτή τη φορά, λόγω θέρους) δελτίο εργατικής αντιπληροφόρησης που εξέδωσε η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας:

• Μοίρασμα απολογιστικού κειμένου από δράση για την κυριακάτικη αργία από την από την Ε.Σ.Ε. Ρεθύμνου. Στην ενημέρωση στην ιστοσελίδα της αναφέρει: «Την Πέμπτη 3 Αυγούστου μοιράσαμε σε εργαζόμενες και εργαζόμενους στον κλάδο του εμπορίου και σε καταστηματάρχες το κείμενο που ακολουθεί. Το κείμενο μοιράστηκε στα καταστήματα των δύο κεντρικών οδών της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου, την Εθνικής Αντιστάσεως και την Αρκαδίου. Παράλληλα μοιραζόταν σε πελάτισσες, πελάτες, διερχόμενους και διερχόμενες το κείμενό μας «Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή», με μια σύντομη περίληψη στα αγγλικά». Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε: «Δεν δουλεύουμε, δεν ανοίγουμε τις Κυριακές. Την Κυριακή 16 Ιουλίου, ημέρα που είχε προκηρυχτεί γενική απεργία στον κλάδο του εμπορίου, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στα ανοιχτά μαγαζιά με μοίρασμα του κειμένου μας «Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή». Συνομιλήσαμε με καταστηματάρχες και υπαλλήλους και εισπράξαμε την ομόθυμη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι «αναγκάζονταν» (αληθές στην περίπτωση των υπαλλήλων, προβληματικό στην περίπτωση των καταστηματαρχών) να δουλέψουν Κυριακή. Καλούσαμε πελάτες και πελάτισσες να μην ψωνίζουν Κυριακή και με αγγλόφωνη περίληψη του κειμένου ενημερώναμε αλλοδαπές πελάτισσες και πελάτες και τους καλούσαμε να σταθούν αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι στον αγώνα μας. Παρά το γεγονός ότι οι υπάλληλοι δεν είχαν μεγάλα περιθώρια να αρνηθούν να δουλέψουν, είναι εντυπωσιακή η αντίφαση που παρατηρήσαμε στους καταστηματάρχες οι οποίοι αν και απρόθυμοι άνοιξαν τα μαγαζιά τους. Παρότι αρκετοί εμφανίζονταν δυσαρεστημένοι με τη στάση του Εμπορικού Συλλόγου Ρεθύμνου να μην προκηρύξει απεργία, δεν γνωρίζουμε αν είχαν ασκηθεί ουσιαστικές πιέσεις από τα μέλη του προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι καταστηματάρχες στο σύνολό τους ήταν της γνώμης ότι μόνο με μια σαφή στάση του εμπορικού συλλόγου θα μπορούσε να παραμείνει η κυριακάτικη αργία, ενώ τίποτα δεν θα μπορούσε να οργανωθεί από τα κάτω. Αυτό δείχνει τη μειωμένη διάθεση δράσης των καταστηματαρχών ενάντια στο μέτρο, παρά την προφορική τους δυσαρέσκεια. Παράλληλα θεωρούμε υποκριτική την προφορική υποστήριξη της κυριακάτικη αργίας ακόμη και από τα λίγα μη τουριστικά μαγαζιά της Αρκαδίου που συστηματικά ανοίγουν τις Κυριακές. Παρά τις ρήσεις μαγαζατόρων που δήθεν αναγκάστηκαν να ανοίξουν, το μεγαλύτερο μέρος των καταστημάτων της Αρκαδίου παρέμειναν κλειστά, πράγμα που θα όφειλε να προβληματίσει όσους και όσες άνοιξαν. Παρά τις δηλώσεις δυσαρέσκειας και ανεπάρκειας για οργάνωση από τα κάτω, με τη στάση τους ενισχύουν την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας από τα κάτω, με την προσωπική επιλογή και ευθύνη του καθενός και καθεμιάς να ανοίξουν τα μαγαζιά τους, είτε μόνοι τους είτε υποχρεώνοντας τις υπαλλήλους τους να δουλέψουν. Να σημειώσουμε ότι από αυτό το αντιεργατικό μέτρο, πλήττονται σχεδόν αποκλειστικά οι γυναίκες, που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων. Τέλος θεωρούμε απαράδεκτη τη στάση του Εμπορικού Συλλόγου Ρεθύμνου που περιορίζεται να υπερασπίζεται την κυριακάτικη αργία με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Συναδέλφισσα στον κλάδο του εμπορίου, οργανώσου στο σωματείο σου! Μόνο με την οργάνωση μπορείς να υπερασπιστείς τα συμφέροντά σου. Κανένα μαγαζί ανοιχτό τις Κυριακές. Οι ζωές μας δεν είναι εμπόρευμα».
• Εξάλλου την Κυριακή 6 Αυγούστου η Ε.Σ.Ε.-Ρεθύμνου έκανε μοίρασμα κειμένου για την κυριακάτικη αργία στα super markets “Χαλκιαδάκης” και “Lidl”. Στη σχετική ενημέρωση αναφέρει τα ακόλουθα: “Την Κυριακή 6 Αυγούστου μοιράσαμε στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους, τις πελάτισσες και τους πελάτες των σουπερμάρκετ Χαλκιαδάκης στην Καλλιθέα και στα “Lidl” στον κόμβο Ατσιποπούλου το κείμενό μας “Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή”. Παράλληλα μοιραζόταν αγγλική περίληψη. Η δράση δεν διήρκεσε πολύ καθώς η κίνηση ήταν εξαιρετικά μειωμένη“.
• Από το Ρέθυμνο και η επόμενη είδηση του δελτίου εργατικής αντιπληροφόρησης, καθώς έγινε νικηφόρα παρέμβαση για καταβολή δεδουλευμένων σε καφέ-μεζεδοπωλείο όπου το αφεντικό την προπερασμένη βδομάδα έδιωξε δυο υπαλλήλους και σήκωσε χέρι σε μία απ’ αυτές. Στις 12 Αυγούστου, τριάντα-σαράντα αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι πραγματοποίησαν παρέμβαση σε καφέ-μεζεδοπωλείο της παραλιακής λεωφόρου του Ρεθύμνου. Στην ενημέρωση από την παρέμβαση αναφέρονται τα εξής: “Σήμερα (σσ:12/8/17) το πρωί, 30-40 αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι πραγματοποιήσαμε νικηφόρα παρέμβαση σε καφέ-μεζεδοπωλείο της παραλιακής λεωφόρου του Ρεθύμνου. Στο μαγαζί αυτό στην αρχή της εβδομάδας το αφεντικό έδιωξε τη βασική του σερβιτόρα καθώς ζήτησε να πληρωθεί τις υπερωρίες της, την επομένη έδιωξε τη δεύτερη σερβιτόρα που αρνήθηκε να καλύψει τα μεροκάματα της πρώτης και την επομένη η τρίτη σερβιτόρα παραιτήθηκε. Στην κεφαλή της κινητοποίησης βρίσκονταν οι δύο τελευταίες εργαζόμενες. Παραμείναμε λίγο παραπάνω από μια ώρα στο μαγαζί μέχρι να καταβληθούν τα δεδουλευμένα μεροκάματα ύψους 110 ευρώ και να αναγνωρίσει η επιχείρηση το λάθος της. Στη διάρκεια της παραμονής μας το κατάστημα δεν εξυπηρετούσε, πραγματοποιήθηκε μερικός αποκλεισμός της παραλιακής λεωφόρου και μοιραζόταν το παρακάτω κείμενο, το οποίο δόθηκε και στα γύρω μαγαζιά: Ποια ανάπτυξη; Μας λένε ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Κρήτης. Το Ρέθυμνο από το Μάρτη αρχίζει να φτιασιδώνεται για να δεχτεί τους σωτήρες του. Τα ημερολόγια της πόλης μετρούν αντίστροφα για τη σεζόν που θα μας ξελασπώσει. Ή μήπως ξελασπώνει μόνο κάποιους; Οι μαγαζάτορες αντλούν από την απύθμενη δεξαμενή της ανεργίας για να βάλουν στην τσέπη τους όσα περισσότερα μπορούν όσο γρηγορότερα γίνεται. Στις γαλέρες της τουριστικής ανάπτυξης ντόπιοι και ξένοι εργάτες και εργάτριες τραβάνε κουπί ανασφάλιστοι/ες, κακοπληρωμένοι/ες, με απλήρωτες υπερωρίες και άθλιες συνθήκες εργασίας που μπορεί να φτάνουν ακόμη και στη βία. Και καθώς οι περισσότεροι εργοδότες στην τουριστική βιομηχανία είναι άντρες και οι περισσότεροι υπάλληλοι γυναίκες, η βία μπορεί να είναι αυτή του αρσενικού που κάνει κουμάντο. Ειδικότερα στα τουριστικά μαγαζιά, μικρά και μεγάλα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία μνήμης της πελατείας τους για να ξεσαλώνουν. Ο φόβος για ανεργία και έκθεση δημιουργεί το πλέγμα σιωπής που καλύπτει αυτά τα περιστατικά. Μια από τις πολλές τέτοιες περιπτώσεις είναι το μεζεδοπωλείο «Ανεμολόγιο» στη Άρη Βελουχιώτη 1 (παραλιακή) που έδιωξε κακήν κακώς δυο εργαζόμενες μέσα σε δυο μέρες. Στις 7 Αυγούστου το αφεντικό είχε την άνεση να διώξει τη βασική του σερβιτόρα στην κορύφωση της σεζόν, επειδή του ζήτησε να πληρωθεί τις υπερωρίες της. Την επομένη, η συνάδελφός της αρνήθηκε να την αντικαταστήσει, κι όταν προσπάθησε να αιτιολογήσει τη στάση της, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά του αφεντικού, που αντρίκια πέταξε την καρέκλα, άρπαξε την εργαζόμενη από το σβέρκο, την έσυρε προς την κουζίνα να μαζέψει τα πράγματά της και την έδιωξε απλήρωτη. Η ανάπτυξη αυτή δεν είναι για τα γούστα μας. Το μόνο που αναπτύσσει είναι τις ορέξεις των αφεντικών για περισσότερα κέρδη και μεγαλύτερη ασυδοσία, που χτίζεται πάνω στο φόβο και την ανοχή μας. Ας μη μένουμε σιωπηλές και σιωπηλοί απέναντι στο τσαλαπάτημα των ζωών και της αξιοπρέπειάς μας. Ας ενώσουμε την οργή μας για να ξεριζώσουμε τα «Ανεμολόγια» του Ρεθύμνου“.
• “Θα δουλεύουμε κάθε Κυριακή; Ούτε που να το σκέφτεστε…” αναφέρει σε ανακοίνωση του ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής με αφορμή την απόφαση της εργοδοσίας των “Public” να ανοίγει Κυριακές τα καταστήματα. Ακολουθεί εκτενές απόσπασμα από την ανακοίνωση του Σ.Υ.Β.Χ.Ψ.Α.: “Η διεύθυνση της εταιρείας αξιοποιώντας τη δυνατότητα που της δίνει ο νέος νόμος για τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων 32 Κυριακές όλο το χρόνο, αποφάσισε να ανοίξει έξι υποκαταστήματα όλες τις Κυριακές, αρχής γενομένης από τις 23 Ιουλίου. Λόγω των αντιδράσεων και της μηδαμινής ανταπόκρισης, για τον μήνα Αύγουστο δεν θα υλοποιηθεί. Ωστόσο είναι ολοφάνερο ότι τον Σεπτέμβριο με τη νέα σχολική χρονιά, η εργοδοσία θα προσπαθήσει να το επαναφέρει. Οι συνάδελφοι στα υποκαταστήματα Συντάγματος, Κολωνακίου, Γλυφάδας, Πειραιά, Καλλιθέας και Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη πρέπει πλέον να μπουν σε αυτούς τους ρυθμούς, που κάνουν τη ζωή τους λάστιχο. Η οικογενειακή και προσωπική τους ζωή πρέπει να ανατραπεί, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας της εταιρείας. Ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία που για τους ίδιους τους εργαζόμενους σημαίνει εντατικοποίηση και μισθοί-ψίχουλα. Η αντεργατική αυτή μεθόδευση είναι μια ακόμη προσφορά της κυβέρνησης στα αφεντικά του Εμπορίου και του Τουρισμού (ας μην ξεχνάμε ότι οι ενώσεις των ξενοδόχων έχουν λυσσάξει πως δεν νοείται τουριστική ανάπτυξη χωρίς κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων). Η αντεργατική αυτή μεθόδευση μπορεί και πρέπει να μπλοκαριστεί από τους εργαζόμενους και τα σωματεία. Εδώ και τέσσερα χρόνια συνεχίζεται ο αγώνας για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας. Οι νόμοι μπορεί να ψηφίστηκαν (για επτά Κυριακές ανοιχτά το χρόνο, κατόπιν για +1, κατόπιν για 52 σε συγκεκριμένες περιοχές, μετά για +2 επιπλέον στις οκτώ, τώρα για 32). Όμως ο αγώνας από τα εργατικά σωματεία και συλλογικότητες, από τις συλλογικότητες γειτονιάς και από το Συντονιστικό δράσης συνεχίζεται. Δεν έχει κλείσει αυτή η υπόθεση. Το κίνημα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και ενάντια στα «απελευθερωμένα» ωράρια δεν έχει λυγίσει. Παλεύει και έχει επιτυχίες. Μπλοκαρίστηκε μετά από αγώνες και δικαστική προσφυγή το σχέδιο για 52 Κυριακές, μπλοκάρεται η λειτουργία καταστημάτων με απεργιακές περιφρουρήσεις, αναδεικνύεται συνεχώς το ζήτημα και στους εργαζόμενους/καταναλωτές ώστε να μην ψωνίζουν Κυριακή κ.ο.κ. Το καινούριο σχέδιο τους για 32 Κυριακές ανοιχτά πρέπει και αυτό να αποτύχει. Συνάδελφοι στα “Public”, τώρα πρέπει να προετοιμάσουμε τη δυναμική μας απάντηση σε αυτή την επιλογή της εργοδοσίας. Ήρθε η ώρα να οργανωθεί από εσάς τους ίδιους, με τη στήριξη του συλλόγου, η συντονισμένη αντίδραση στην αθλιότητα της κυριακάτικης λειτουργίας των υποκαταστημάτων. Αν η εταιρεία επιμείνει στην επιλογή της, πέρα από τις διαμαρτυρίες μπροστά στα μαγαζιά, πρέπει να έρθει αντιμέτωπη και με απεργιακό μπλοκάρισμα που θα προκύψει με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων που καλούνται να δουλέψουν Κυριακή. Ο σύλλογός μας δηλώνει την ετοιμότητά του να κηρύξει απεργία στα “Public” ενάντια στο κυριακάτικο άνοιγμα των υποκαταστημάτων. Με τον τρόπο αυτό οι συνάδελφοι από τα “Public” θα είναι καλυμμένοι να πούνε όχι. «Όχι δεν θα έρθω. Όχι δεν δουλεύω Κυριακή. Συμμετέχω στην απεργία που έχει κηρύξει ο σύλλογος». Η διεύθυνση δεν πρέπει να βρει πρόθυμους ανάμεσά σας, ώστε να περάσει το σχέδιο της. Κανένας/καμία για δουλειά την Κυριακή! Με ανάλογο τρόπο θα απαντήσει ο σύλλογός μας και σε οποιοδήποτε άλλο βιβλιοπωλείο επιλέξει την κυριακάτικη λειτουργία. Συνάδελφοι στα “Public”, απευθυνόμαστε σε όλους εσάς σε όποιο υποκατάστημα και αν δουλεύετε. Η υπόθεση αυτή δεν είναι υπόθεση μόνο των συναδέλφων από το Κολωνάκι, το Σύνταγμα, την Καλλιθέα, τη Γλυφάδα, τον Πειραιά. Ο καθένας σας καταλαβαίνει ότι πολύ εύκολα η εταιρεία μπορεί να προχωρήσει σε μεταθέσεις. Όλοι οι εργαζόμενοι/ες στα “Public” πρέπει να συσπειρωθούν γύρω από μια θέση αντίδρασης και αγωνιστικής απάντησης. Από τη θέση, ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΚΥΡΙΑΚΗ. Είναι ανάγκη να στηριχτούν οι συνάδελφοι από τα συγκεκριμένα υποκαταστήματα στην προσπάθεια που θα κάνουν να αντιδράσουν οργανωμένα. Ο καθένας, η καθεμία θα πρέπει να είναι σε ετοιμότητα και να αρνηθεί να δουλέψει Κυριακή. Συνάδελφοι στα “Public”, μην περάσει η λογική «θα το αντέξουμε και αυτό» (!) Τι θα «αντέξουμε»; Να δουλεύουμε με εξευτελιστικούς όρους; με τους χαμηλότερους μισθούς; με απάνθρωπα ωράρια; Να δουλεύουμε Κυριακές;”.
• Μνήμες από τα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας ξυπνήσανε στη Γαστούνη Ηλείας, όπου σημειώθηκε άλλο ένα κρούσμα βάναυσης εργασιακής εκμετάλλευσης από εργοδότη με θύματα τέσσερις μετανάστες-εργάτες γης. Οι Αιγύπτιοι δούλευαν σε χωράφια και όταν την περασμένη Δευτέρα ζήτησαν από το αφεντικό τους τα μεροκάματα που τους χρωστούσε, συνολικά 350 ευρώ, χτυπήθηκαν σκληρά. Ο ένας εργάτης οδηγήθηκε σοβαρά τραυματισμένος -με κάταγμα στην κάτω γνάθο- στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών, ενώ ο δεύτερος είχε -ευτυχώς- πιο ελαφρά τραύματα. Και όλα αυτά για δεδουλευμένα 350 ευρώ. Αποθρασυμένοι απο την ατιμωρησία οι εργοδότες όχι απλά καταστρατηγούν κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος και κεκτημένου, αλλά επιτίθενται με τραμπούκικο χώρο στους εργαζόμενους.
• “Να σπάσει η εργοδοτική τρομοκρατία στο “Spiliotica on the Cliffs” στη Σαντορίνη” αναφέρει η ιστοσελίδα των εργαζόμενων στην τουριστική σεζόν seasonfight.gr. Όπως καταγγέλλει η ιστοσελίδα, ξεχειλωμένα ωράρια και μισθός κάτω από τα συμφωνημένα, καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων, αλλά και βρισιές και χειροδικίες, είναι μερικά μόνο από την… τρομοκρατική τακτική που ακολουθεί ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου “Spiliotica on the Cliffs” στη Σαντορίνη. Επίσης, στην καταγγελία αναφέρεται ότι οι εργαζόμενοι διαβιούν σε υπόγειες τρώγλες με έντομα και τρωκτικά, χωρίς κανονικό εξαερισμό, ακατάλληλες για την αξιοπρεπή διαβίωση ανθρώπων.
• Την ανάκληση των απολύσεων και την καταβολή δεδουλευμένων τους πέτυχαν με τις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι στην ΛΑΡΚΟ. Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να αναστείλουν τις κινητοποιήσεις, καθώς οι οκτώ απολυμένοι επέστρεψαν την Τρίτη 8 Αυγούστου στην εργασία τους, ενώ την ίδια ημέρα πληρώθηκαν μερικώς από τα οφειλόμενα. Μετά την εξέλιξη αυτή οι εργαζόμενοι ανέστειλαν τη στάση εργασίας και συγκέντρωση έξω από τα γραφεία που ήταν προγραμματισμένη για τις 9 Αυγούστου. Άλλα αιτήματα εκτός από την ανάκληση των απολύσεων είναι η κατάργηση του σκλαβοπάζαρου από την εργολαβική εταιρεία και η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
• Στην απόλυση τριών εργαζόμενων προχώρησε την Παρασκευή 4 Αυγούστου η εργοδοσία της «Ευβοϊκής Ζύμης». Όπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι και στο κλαδικό σωματείο, οι απολύσεις έρχονται να προστεθούν σε μία σωρεία αντεργατικών πρακτικών που εφαρμόζει η εργοδοσία.
• Να παραταθούν οι συμβάσεις μόνο δεκαέξι συμβασιούχων και οι υπόλοιποι 38 να απολυθούν αποφάσισε η δημοτική αρχή Σάμου, με την απόλυτη συμφωνία του δημοτικού συμβουλίου. Οι 38 εργαζόμενοι έρχονται τώρα αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας, παρά τους πολιτικάντικους χαμαιλεοντισμούς της δημοτικής αρχής, η οποία δεσμευόταν ότι δεν θα απολυθεί κανένας συμβασιούχος.
• “Δεν είναι ατυχήματα, μην έχετε αυταπάτες, κράτος, δήμοι και αφεντικά δολοφονούν εργάτες“, αναφέρει σε κείμενο της για τους δύο νεκρούς εργάτες στη Σκάλα Λακωνίας η Πρωτοβουλία Κατοίκων Σπάρτης. “Όσο λοιπόν κράτος, αφεντικά και δήμοι θα αποθρασύνονται” προσθέτει η ανακοίνωση “και θα εντείνουν ολοένα την επίθεσή στους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους αυτού του τόπου, τόσο θα πρέπει και εμείς να οργανωνόμαστε και να απαντάμε συλλογικά μέσα από σωματεία βάσης, συνελεύσεις γειτονιών, χωριών και πόλεων, για να πάρουμε επιτέλους τις ζωές μας στα χέρια μας και να πάψουμε να ελπίζουμε σε δήθεν αυτόκλητους σωτήρες“.
• Εν τω μεταξύ είχαμε μπαράζ εργοδοτικών δολοφονιών. Πέντε ακόμα εργοδοτικές δολοφονίες σημάδεψαν το προηγούμενο διάστημα (σσ: το διάστημα που αναφέρεται στην εισαγωγή του δελτίου). Τη ζωή του στην άσφαλτο έχασε ένας εργαζόμενος τη Δευτέρα 7 Αυγούστου, όταν το φορτηγό που οδηγούσε συγκρούστηκε με νταλίκα στην εθνικό οδό Αθηνών-Λαμίας στο ύψος της Μαλακάσας. Ο οδηγός που έχασε τη ζωή του ήταν εργαζόμενος στις πτηνοτροφικές επιχειρήσεις «ΣΚΑΛΕΖΑ», «ΜΑΖΑΡΑΚΙ», «ΚΕΛΑΪΔΙΤΗΣ Ε.Π.Ε.» (πρώην «ΒΟΚΤΑΣ»), συμφερόντων Συρίγου. Ο δολοφονημένος εργαζόμενος ήταν πατέρας ενός παιδιού.
• Την τελευταία του πνοή άφησε την Τρίτη 8 Αυγούστου εν ώρα εργασίας 44χρονος εργαζόμενος στο αεροδρόμιο “Ιωάννης Καποδίστριας” της Κέρκυρας, που πλέον διαχειρίζεται η κοινοπραξία “Fraport-Slentel”. Όπως καταγγέλλεται, ο εργαζόμενος υπάλληλος της εταιρείας υπηρεσιών εδάφους «Swissport» δούλευε στην πίστα του αεροδρομίου σε 43 βαθμούς Κελσίου, κατευθύνοντας τα αεροσκάφη που προσγειώνονται στον χώρο για να σταθμεύσουν. Ένιωσε δυσφορία κατά τη βάρδιά του και έχασε τις αισθήσεις του. Όταν διακομίστηκε στο νοσοκομείο του νησιού διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
• Ακόμα ένας εργαζόμενος έχασε τη ζωή του την Τρίτη 8 Αυγούστου, στην περιοχή Νήες Σούρπης της Μαγνησίας. Ο 43χρονος εργάτης στο ιχθυοτροφείο που λειτουργεί στην περιοχή, καταπλακώθηκε από το κλαρκ που οδηγούσε σε χωματόδρομο, κοντά στις εγκαταστάσεις του ιχθυοτροφείου.
• Νεκρός ανασύρθηκε 47χρονος εργαζόμενος δύτης στις ιχθυοκαλλιέργειες του «Νηρέα» στην περιοχή της Λαγκάδας στη Χίο, την Παρασκευή 11 Αυγούστου. Ο άτυχος εργαζόμενος, που ήταν πατέρας ενός παιδιού, πραγματοποιούσε υποθαλάσσιες εργασίες, στις ιχθυοκαλλιέργειες όταν έχασε τις αισθήσεις του.
• Το Σάββατο 12 Αυγούστου σε κτηνοτροφική μονάδα των Σερρών, ένας 43χρονος εργάτης μετανάστης από την Αλβανία έχασε τη ζωή του όταν καταπλακώθηκε από σάκους με ζωοτροφές κατά τη διάρκεια εργασιών μεταφοράς και τοποθέτησης των σάκων.
• Εν τω μεταξύ είκοσι εργατικά «ατυχήματα» συμβαίνουν την ημέρα σύμφωνα με στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας για το 2016 (δηλαδή μίας υπηρεσίας του κράτους). Τα στοιχεία κατέγραψαν τις τελευταίες σαράντα μέρες τουλάχιστον οχτώ θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα», ενδεικτικό της ζούγκλας που επικρατεί στην αγορά εργασίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕπΕ (το οποίο και πάλι να τονίσουμε ότι είναι υπηρεσία του υπουργείου Εργασίας αρμόδια για τα θέματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία στην πλειονότητα των επιχειρήσεων) δείχνουν ότι κάθε χρόνο σημειώνονται χιλιάδες εργατικά «ατυχήματα», ενώ αύξηση καταγράφεται από το 2012 μέχρι σήμερα. Αύξηση παρουσιάζεται και στα θανατηφόρα από το 2014 και μετά. Συγκεκριμένα, τα εργατικά «ατυχήματα» το 2010 ήταν 5.721, το 2011 ήταν 5.203, το 2012 ήταν 4.858, το 2013 ήταν 5.126, το 2014 ήταν 5.497, το 2015 ήταν 5.930 και το 2016 ήταν 6.515. Επίσης, το πρώτο τρίμηνο του 2017 παρατηρήθηκε αύξηση 15% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2016 στα δηλωθέντα εργατικά δυστυχήματα. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά στα θανατηφόρα, το 2010 ήταν 94, το 2011 ήταν 70, το 2012 ήταν 64, το 2013 ήταν 67, το 2014 ήταν 63, το 2015 ήταν 67 και το 2016 έφτασαν τα 73. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση δεν έχει δημοσιοποιήσει επίσημα τις τρεις τελευταίες εκθέσεις πεπραγμένων του ΣΕπΕ (2014, 2015 και 2016) και ορισμένα από τα στοιχεία που αφορούν στα εργατικά «ατυχήματα» βλέπουν το φως της δημοσιότητας ως διαρροές ή στο πλαίσιο δηλώσεων και συνεντεύξεων στελεχών του κρατικού μηχανισμού. Επίσης πρέπει να επισημανθεί ότι τα εργατικά «ατυχήματα» είναι πολύ περισσότερα, αλλά αποσιωπούνται ή θάβονται από τα αφεντικά.
• Να εργαστούν στο εξής με σταθερή δουλειά και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα οι εργαζόμενοι που εδώ και πέντε χρόνια δουλεύουν μέσω ιδιωτικού συνεργείου στην τραπεζαρία του Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, διεκδικούν οι συνάδελφοί τους στο νοσοκομείο και το σωματείο εργαζομένων. Όπως αναφέρουν εργαζόμενοι και σωματείο, οι εργολαβικοί εργαζόμενοι καλύπτουν διαρκείς και πάγιες ανάγκες του νοσοκομείου.
• Για τις 17 Αυγούστου είχε οριστεί η νέα τριμερής για τους εργαζόμενους της επιχείρησης «Εκτυπώσεις Ίρις Α.Ε.Β.Ε.». Οι εργαζόμενοι διεκδικούν την καταβολή των δεδουλευμένων και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους. Υπενθυμίζουμε ότι η επιχείρηση έχει περάσει σε ποσοστό 50% στην εταιρεία «Alter Ego», ενώ το άλλο 50% έχει δεσμευθεί από τις τράπεζες. Οι εργαζόμενοι από την πλευρά τους προχώρησαν σε ασφαλιστικά μέτρα με αποτέλεσμα τη Δευτέρα 31 Ιούλη η αστική δικαιοσύνη να τους δικαιώσει, διατάζοντας την δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης. Αξίζει να προσθέσουμε ότι οι περίπου 160 εργαζόμενοι στην «Ίριδα» είναι απλήρωτοι για τέσσερις μήνες. Τα τελευταία χρήματα που έλαβαν ήταν ένα μέρος της μισθοδοσίας του Απρίλη, ενώ δεν έχει τους καταβληθεί ούτε το επίδομα αδείας. Αποτέλεσμα της απληρωσιάς είναι σήμερα να αντιμετωπίζουν προβλήματα με τις βασικές ανάγκες της επιβίωσης των οικογενειών τους. Ακόμα και το κόστος της καθημερινής μετακίνησής τους στη δουλειά, έχει γίνει δυσβάσταχτο.
• Περιστατικό εργασιακής βίας από τον δήμαρχο Αλμυρού, καταγγέλλεται από την Ανοικτή Συνέλευση “Βαβέλ” με ανακοίνωσή της που έχει ως εξής: “Το πρωί της Πέμπτης 3 Αυγούστου μέλος της συνέλευσής μας έγινε μάρτυρας ενός περιστατικού κατάχρησης εξουσίας και εργασιακής βίας από τον δήμαρχο Αλμυρού (Βόλος) Δημήτρη Εσερίδη, απέναντι στους/στις υπαλλήλους του δήμου. Το περιστατικό διαδραματίστηκε στο δάσος Κουρί όπου λάμβανε χώρο το φεστιβάλ Los Almiros Festival. Σκοπός του δημάρχου ήταν να «διώξει» τα τελευταία νερά που βρίσκονταν στην τεχνητή λίμνη του δάσους όπου και είχε στηθεί και το stage του φεστιβάλ. Την δουλειά είχε αναθέσει σε μία εικοσαμελή ομάδα στην οποία συμμετείχαν και αρκετά άτομα λίγο πριν τη συνταξιοδότηση τους, όπως τα ίδια ανέφεραν σε μετέπειτα κουβέντα. Κάποια στιγμή ο δήμαρχος ξεκίνησε να φωνάζει στους/στις υπαλλήλους και να τους μειώνει λεκτικά σε σημείο εξευτελιστικό. Ο λόγος ήταν επειδή οι εργαζόμενοι/ες δεν ξεκίναγαν την εργασία τους, καθώς ο δήμαρχος δεν τους παρείχε κατάλληλες σακούλες για τη συλλογή απορριμμάτων, επαγγελματικές σκούπες για τον καθαρισμό των νερών, καθώς και πλαστικές μπότες που θα προφύλασσαν τις/τους εργαζόμενες/ους τόσο από το να βραχούν αλλά και από πιθανή ηλεκτροπληξία, μιας και στον χώρο της μέχρι πρότινος τεχνητής λίμνης βρίσκονταν καλώδια για την εκτέλεση των συναυλιών. Μετά από αρκετή ώρα και ενώ τα αιτήματα των εργαζομένων είχαν πέσει όλα στο κενό, ξεκίνησαν την εργασία τους χωρίς τα κατάλληλα εξαρτήματα. Παρ’ όλα αυτά ο δήμαρχος δεν ήταν ικανοποιημένος με την αποδοτικότητα των υπαλλήλων και επέλεξε να το δείξει αυτό με φωνές, βρισιές καθώς και με φράσεις όπως «…τελειώνετε ρε άχρηστοι, τι το κωλοβαράτε, τσάμπα σας πληρώνουμε…». Αυτό διήρκησε για περίπου δέκα λεπτά και είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση μίας υπαλλήλου που μέσα σε άλλα τόνισε «…μας έχεις σκλάβους, δεν μας δίνεις ούτε τα απαραίτητα και τι περιμένεις, να σου πούμε και ευχαριστώ;». Κάπου εκεί εξαντλήθηκε και η υπομονή του συντρόφου και επέλεξε, δυστυχώς μόνος του, να τελέσει το χρέος του στο ελάχιστο, δηλαδή να υπενθυμίσει στον δήμαρχο ότι μάτια υπάρχουνε παντού και ότι δεν γυρνάνε όλοι και όλες το κεφάλι τους στην εκμετάλλευση, στον εξευτελισμό και στην κατάχρηση εξουσίας. Ο «διάλογος» ξεκίνησε με την υπενθύμιση του πρόσφατου θανάτου της 62χρονης απορριμματοφόρου Ντανιέλλας Πρελορέντζου στον δήμαρχο και συνέχισε με τον «Δημήτρη», όπως ο ίδιος «συστήθηκε» στην προσπάθεια του να ηρεμήσει τους τόνους και να αποκρύψει το συμβάν από τους περαστικούς, να επαναλαμβάνει συνεχώς την πρώην ιδιότητά του ως εργάτης τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό (παρατίθεται το βιογραφικό που μέσα σε άλλα περιλαμβάνει και τον ρόλο του Εσερίδη ως αντιπροσώπου της Γ.Σ.Ε.Ε. στην ομοσπονδία μετάλλου. Δεν φάνηκε όμως να έχει καθόλου εργατική συνείδηση μιας και σε όλη τη διάρκεια της διένεξης ανέφερε ότι «δεν πρέπει να τους υποστηρίζεις πάντα τους εργάτες, υπάρχουνε και οι πονηροί» (sic). Ταυτόχρονα απέφευγε να απαντήσει σε απλά ερωτήματα όπως το γιατί οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες παραπονούνταν πως δεν τους/τις παρεχόταν ο κατάλληλος εξοπλισμός, ενώ σχετικά με την προαναφερθείσα εργαζόμενη που μέχρι πριν λίγο χαρακτήριζε ως ανίκανη και άχρηστη, έλεγε «δεν θα την απολύσω, απλώς θα της αναθέσω άλλο πόστο». Μετά τη λήξη του περιστατικού η στάση του δημάρχου άλλαξε ριζικά, ενώ «συμπτωματικά» κατέφτασε ο αντιδήμαρχος περιβάλλοντος Κωνσταντίνος Βαλαμούτης, που μαζί του είχε δύο ζευγάρια πλαστικές μπότες, δύο επαγγελματικές σκούπες, καθώς και πλαστικές σακούλες για τη συλλογή των απορριμμάτων, την ύπαρξη των οποίων ο δήμαρχος φρόντισε με τρόπο έμμεσο να επιδείξει. Το περιστατικό αυτό δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν και καμία μας, καθώς όλοι και όλες γνωρίζουμε την εξευτελιστική μεταχείριση των εργατών/τριών από το κράτος και τα αφεντικά. Παρ’ όλα αυτά κανένα παρόμοιο περιστατικό δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητο και να μένει κρυφό και όλα πρέπει να αποτελούν έναυσμα για να σηκώσουμε κεφάλι απέναντι σε ό,τι μας τρώει την ζωή και πάνω στις δικές μας πλάτες παρασιτεί“.
• Σε νέα απόλυση των οκτώ εργολαβικών εργατών προχώρησε η διεύθυνση στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, μία μέρα αφότου είχε ανακοινώσει την επαναπρόσληψή τους. Οι οκτώ εργάτες είχαν απολυθεί λόγω αντικατάστασης του εργολάβου μέσω του οποίου απασχολούνταν στην ΛΑΡΚΟ. Επιπλέον, ο εργολάβος που αντικαταστάθηκε τους χρωστούσε δεδουλευμένα και ένσημα. Από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι και το κλαδικό συνδικάτο προσανατολίζονται σε νέα απεργιακή κινητοποίηση το τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου.
• Απολυμένοι και… επίσημα πλέον από την Πέμπτη 10 Αυγούστου οι εργαζόμενοι στον «Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη». Κλήθηκαν στις 11 Αυγούστου να μαζευτούν στην είσοδο του κτιρίου του οργανισμού προκειμένου να υπογράψουν τις απολύσεις τους. Οι εργαζόμενοι -στους οποίους οφείλονται δεδουλευμένα πολλών μηνών- βρίσκονται κυριολεκτικά «στον αέρα» όσον αφορά τις θέσεις εργασίας και τα δικαιώματά τους. Δεν γνωρίζουν αν και πότε θα προσληφθούν από τον νέο ιδιοκτήτη του Δ.Ο.Λ. ούτε με τι μισθούς, εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα θα γίνουν οι όποιες επαναπροσλήψεις.
• Τριμερή για την εταιρεία «Ευρώπη Α.Ε. Πρακτορείο Διανομής Τύπου» ενόψει της επαπειλούμενης πτώχευσης, ζητούν οι εργαζόμενοι και η κλαδική ένωσή τους. Θέματα που βάζουν στο τραπέζι προς συζήτηση είναι η διασφάλιση των θέσεων εργασίας και η καταβολή δεδουλευμένων και αποζημιώσεων σε περίπτωση πτώχευσης. Πάντως οι εργαζόμενοι δηλώνουν ότι είναι σε ετοιμότητα να παλέψουν για τις θέσεις εργασίας και τα δικαιώματά τους σε περίπτωση που μεθοδευτεί από την εργοδοσία η πτώχευση του πρακτορείου «Ευρώπη» (σσ: συμφερόντων του ομίλου «Πήγασος»).
• Σε 21,7% υπολογίζεται το ποσοστό της ανεργίας για τον Μάη του 2017 σύμφωνα με την ΕλΣτατ, έναντι 23,6% το Μάη του 2016 και 21,8% τον Απρίλη του 2017. Ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 1.035.192 άτομα. Το ποσοστό ανεργίας υπολογίζεται σε 26,1% στις γυναίκες και 18,1% στους άνδρες. Όσον αφορά στις ηλικιακές ομάδες, η υψηλότερη ανεργία καταγράφεται στους νέους 15-24 ετών με ποσοστό 44,4% και ακολουθεί η ηλικιακή ομάδα 25-34 ετών με ποσοστό 27,9%. Ποσοστά ανεργίας πάνω από τον μέσο όρο καταγράφονται σε Ήπειρο – Δυτική Μακεδονία (27,4%), Μακεδονία – Θράκη (22,3%), Αττική (22,1%) και Θεσσαλία – Στερεά Ελλάδα (21,8%).
• Αυξήθηκαν και τον Ιούλη του 2017 οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του συστημικού εργαλείου -για να μην ξεχνιόμαστε- «Εργάνη». Αναλυτικότερα: Στο 54,3% του συνόλου των προσλήψεων έφτασαν τον Ιούλη οι προσλήψεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, που σημαίνει ότι σε σύνολο 225.856 νέων προσλήψεων οι 122.555 (ποσοστό 54,3%) ήταν με συμβάσεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας. Απ’ αυτές οι 89.712 (39,72%) ήταν μερικής απασχόλησης και οι 32.843 (14,54%) εκ περιτροπής εργασίας. Οι υπόλοιπες 103.301 συμβάσεις (45,74%) ήταν πλήρους απασχόλησης, ωστόσο ένα μέρος και από αυτές είναι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, δηλαδή έχουν ημερομηνία λήξης. Ενδεικτικό είναι το στοιχείο που δείχνει ότι τον Ιούλη του 2017 έληξαν 90.457 συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αριθμός που αυξάνεται συνεχώς χρόνο με τον χρόνο (το 2013 ήταν 40.348). Επιπλέον, τον ίδιο μήνα 4.043 συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μετατράπηκαν κυρίως σε συμβάσεις μερικής απασχόλησης, αλλά και εκ περιτροπής. Έτσι, το όποιο θετικό ισοζύγιο (περισσότερες προσλήψεις από απολύσεις) που για τον Ιούλη είναι 7.242, έχει ως βασικά χαρακτηριστικά την κυριαρχία των ευέλικτων και προσωρινών μορφών απασχόλησης, αλλά και τη μεγάλη μείωση των μισθών, με άλλα λόγια την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
• Τέλος, μία είδηση από τον διεθνή χώρο και συγκεκριμένα από τις Η.Π.Α. Ανακοίνωση εξέδωσαν οι IWW/GDC για τη δολοφονία αντιφασίστριας στο Charlottesville. Στις 13 Αυγούστου στην πόλη Charlottesville της Βιρτζίνια μια συμμαχία φασιστικών ομάδων πραγματοποιούσε πορεία με τίτλο «Ενώστε τη Δεξιά», όπου διέπραξαν έναν ακόμη φόνο. Ένας φασίστας έριξε το αυτοκίνητό του με μεγάλη ταχύτητα πάνω σε άλλα αυτοκίνητα δημιουργώντας ένα όπλο πολλαπλών οχημάτων που στόχευσε αντιρατσιστές διαδηλωτές, με αποτέλεσμα μια 32χρονη γυναίκα -η Heather Heyer- να σκοτωθεί και πολλοί άλλοι να τραυματιστούν. Η ανακοίνωση των IWW/GDC ανέφερε μεταξύ άλλων: “Πιθανά μπαίνουμε σε μια καινούργια φάση του αγώνα. Είμαστε αποφασισμένοι να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά μας. Θα αντεπιτεθούμε και θα νικήσουμε τους φασίστες. Πρέπει να υπερασπίσουμε ο ένας τον άλλον. Αυτό σημαίνει τα πάντα για εμάς. Ένα πλήγμα σε έναν είναι ένα πλήγμα σε όλους μας“.