Το indexanthi.gr έλαβε μία «ευχαριστήρια επιστολή» (με αυτό τον ειρωνικό τίτλο) προς το Κοινωνικό Κέντρο «Σταύρος Χαλιορής» από μέχρι πρότινος συνεργάτιδά του, αναζητώντας στη συνέχεια απαντήσεις από τον πρόεδρο του κέντρου Γιώργου Παραστατίδη.
Παραθέτουμε την επιστολή που απέστειλε η ζωγράφος Χρυσούλα Χαμαλίδου:
Θα ήθελα να αποστείλω μια «ευχαριστήρια επιστολή» προς το κοινωνικό κέντρο «Σταύρος Χαλιορής», του οποίου υπήρξα συνεργάτιδα από το καλοκαίρι του 2010 και του οποίου η γραμματεία-διοίκηση δεν είχε το θάρρος ή την παρρησία να μου ανακοινώσει καθαρά πως παύει πλέον την συνεργασία της μαζί μου, κάτι που πληροφορήθηκα, διαβάζοντας τυχαία το δελτίο τύπου κάποιας τοπικής εφημερίδας.
Θεωρώντας τον εαυτό μου από τους πρωτεργάτες τής προσπάθειας αυτής, εργάστηκα με επιμέλεια και περισσό ζήλο, καταθέτοντας κομμάτια της ψυχής μου στον συγκεκριμένο χώρο. Ώρες που δεν μετριόνταν με Σάββατα και Κυριακές, με πρωινά ή απογεύματα, με εθελοντική εργασία (όπως τις άπειρες ώρες για πρόβες σ’ ένα θεατρικό που ποτέ δεν ανέβηκε, το πορτρέτο του ποδοσφαιριστή Τοροσίδη και τόσα άλλα) ή εργασία με αμοιβή (των εκατό ευρώ μηνιαίως).Η αγάπη μου για τα παιδιά πηγάδι αστείρευτο, γιατί (και) έτσι πιστεύω πως μετριέται η εκπαίδευση, η χαρά, η δημιουργία και η αίσθηση ανάτασης της ψυχής, η προσπάθεια, ο μόχθος…
Πίστευα πως βρισκόμουν σε ένα χώρο στον οποίο οι σχέσεις βασίζονταν στον αλληλοσεβασμό και την αλληλοεκτίμηση, πως έπαιρνα μέρος σε ένα οικοδόμημα του οποίου οι “πόρτες” και τα “παράθυρα” είχαν το όνομα “ουμανισμός” και “προσφορά στον συνάνθρωπο”…
Πρωτίστως με αγάπη λοιπόν, αφού προσφορά δεν είναι οι χυμοί και τα γλυκά που προσφέρονται σε εκδηλώσεις και γιορτές, τα μεγάλα λόγια και οι φαρισαϊσμοί, η επίδειξη πλούτου και εξουσίας. Προσφορά είναι το αληθινό χαμόγελο, μα και η αγωνία σου να μη διαβάσεις στα μάτια του κάθε παιδιού στενοχώρια, άρνηση, φόβο… Προσφορά είναι το δικαίωμα του κάθε παιδιού που πλάθει τις δικές του φόρμες συνδεδεμένες με την οπτική πραγματικότητα, παραμορφωμένες από την παιδική του αθωότητα, να βρίσκει το δρόμο για το δικαίωμα στο όνειρο. Προσφορά είναι το άγγιγμα στα μαλλιά που δεν διαχωρίζεται με ταμπέλες «καλού» ή «κακού» παιδιού. Προσφορά είναι και τα δικά τους συναισθήματα αδόκιμης ζωγραφικής γλώσσας, αποστεωμένης από τη λογική των μεγάλων.
Σεις μεγάλοι λοιπόν, κρατήστε τις βιτρίνες και τους θρόνους σας. Εξάλλου καθείς καθορίζει μόνος του τα δώρα που επιλέγει στη ζωή του. Εγώ κρατώ την αγάπη για τα «παιδιά μου»… γι’ αυτά τα παιδιά που αψηφούσαν την ξεκούραση ακόμη και της Κυριακής κι έτρεχαν να με συναντήσουν κάνοντας πρόβες για θεατρικά έργα που ποτέ δεν ανέβηκαν, μα γράφτηκαν μέσα μας ή ζωγραφίζοντας στα χαρτιά έναν κόσμο πιο όμορφο από αυτόν που εμείς τους ετοιμάσαμε και δεν φροντίζουμε ουσιαστικά να τους τον αλλάξουμε, γιατί -προφανώς- ακόμη μας εξυπηρετεί…
Θα ήθελα επίσης να σας ζητήσω την επιστροφή των παραμυθιών που σας είχα παραδώσει προς έκδοση το 2013, καθώς ήταν μια συλλογική, αφιλοκερδής προσπάθεια πολλών και αξιόλογων ατόμων, που προσέβλεπε στον εθελοντισμό και στην καλυτέρευση της κοινωνίας μας, η οποία τότε δεν έτυχε ανάλογης -έστω και αρνητικής- αντιμετώπισης, απλά παραγκωνίστηκε.
Χωρίς καμία εμπάθεια εύχομαι καλή ακαδημαϊκή χρονιά στους υπολοίπους συναδέλφους που θα ξεκινήσουν την φετινή προσπάθεια. Αναλογιζόμενη τις ευθύνες που αναλαμβάνουν τη στιγμή που εναποτίθενται στα χέρια τους παιδικές ψυχές, καθώς και πως μ’ αυτά τα παιδιά χτίσαμε ένα τοίχο, ένα τοίχο δικό μας γεμάτο αγάπη… κι η αγάπη δεν γκρεμίζεται.
Παραθέτω ένα δικό μου πολύ μικρό βιογραφικό, γνωρίζοντας πως αυτό δεν καθορίζει τίποτε στο λαβύρινθο του κάθε μυαλού που πασχίζει για ένα καλύτερο μέλλον, απλά είναι μια ασπίδα απέναντι στην κάθε ασχήμια που σε θεωρεί «όχι ικανό» και που σε αντικαθιστά με αυτό τον τρόπο… ποιές άραγε οι προδιαγραφές και ο νοών νοείτω…
1982 – Απόφοιτη του τμήματος λογιστικής ελευθέρων σπουδών Μπουφινά
1990 – Απόφοιτη Γαλλικής Σχολής Ζωγραφικής A.B.C. deParis
1991 – Απόφοιτη Οργανισμού Δημητρέλλη, σχέδιο, κοπτική
2009 – Κάτοχος ICTEurope στις ενότητες word, excel και powerpoint
Από το 2013 φοιτήτρια στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, κλάδος Ανθρωπιστικών Επιστημών- Ιστορία.
Χρυσούλα Χαμαλίδου
«Αλλαγές στο κέντρο» αλλά… μόνο ως προς ένα πρόσωπο
Προσπάθεια αλλαγών στο πρόγραμμα του Κοινωνικού Κέντρου «Σταύρου Χαλιορής» επικαλείται ο πρόεδρός του Γιώργος Παραστατίδης. Πλην όμως, αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι ότι οι «αλλαγές» δεν αφορούν παρά στην απομάκρυνση της κας Χαμαλίδου και μόνο! Γεγονός που δικαιώνει όσα η τελευταία αφήνει να αιωρούνται ως προς το ζωηρό παρασκήνιο αυτής της ιστορίας, το οποίο αποσιωπά…
«Δεν την είχε προσλάβει κανείς, δεν έχει μισθωτική σχέση εργασίας. Δούλευε κάποιες ώρες με απόδειξη παροχής υπηρεσιών. Θελήσαμε να κάνουμε μια αλλαγή ως προς το περιεχόμενο της διδασκαλίας και αυτό είναι όλο. Απορώ τι νόημα έχει η καταγγελία» λέει σε τηλεφωνική συνομιλία μας ο κ. Παραστατίδης, προσθέτοντας: «Αλλάζουμε λίγο το περιεχόμενο. Την είχαμε τέσσερα χρόνια και θέλουμε να αλλάξουμε. Όχι ότι δεν είμαστε ευχαριστημένοι, απλώς να έχουν άλλες παραστάσεις τα παιδιά. Για λίγο διάστημα θα πάρουμε μια άλλη, μετά μπορεί να την ξαναπάρουμε, δεν υπάρχει πρόβλημα ούτε είχαμε κανένα παράπονο».
Επαναλαμβάνοντας ότι «θα έπρεπε πρώτα να απευθυνθεί σ’ εμένα για να της εξηγήσω το σκεπτικό», ο ίδιος δηλώνει: «Δεν έχω τίποτε, ίσα-ίσα ήμουν ευχαριστημένος αλλά υπάρχει ένα εκπαιδευτικό πλάνο και θέλουμε να κάνουμε κάποιες αλλαγές ώστε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον των παιδιών. Να μην βλέπουν τα ίδια πρόσωπα, να μην κάνουν τα ίδια πράγματα».
Φαίνεται όμως ότι η «αλλαγή ως προς το περιεχόμενο της διδασκαλίας», οι «αλλαγές ώστε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον των παιδιών» και το «να μην βλέπουν τα ίδια πρόσωπα, να μην κάνουν τα ίδια πράγματα» που επικαλείται ο συνομιλητής μας, δεν είναι… ακριβώς οι λόγοι που επικαλείται ο κ. Παραστατίδης. Κι αυτό γιατί εκτός από την απομάκρυνση της κας Χαμαλίδου, δεν άλλαξε κανένα άλλο πρόσωπο.
«Σ’ αυτή τη φάση διώξαμε μόνο αυτή» απαντά αμήχανα ο συνομιλητής μας σε σχετική ερώτηση, σπεύδοντας να προσθέσει και κλείνοντας εκεί τη συνομιλία μας: «Δεν υπάρχει πρόβλημα ώστε να δοθεί τέτοια διάσταση. Βέβαια, καθένας μπορεί να ερμηνεύει κάποια πράγματα κατά το δοκούν».
…
