Δημοσιεύουμε κείμενο της μαθήτριας β΄ τάξης του γυμνασίου Δήμητρας Αδαμίδου με τίτλο «Η πόλη μου», που αναφέρεται στην Ξάνθη:
Ξάνθη η πόλη με τα χίλια χρώματα, τα οποία ξεκουράζουν τον καθένα από την φοβερή ρουτίνα της καθημερινότητας και τον κάνουν να ηρεμεί και να νοιώθει σωματικά και ψυχικά ευτυχισμένος.
Τώρα, σε αυτή την κρίσιμη εποχή, αυτό που αναγνωρίζω από την πόλη μου είναι ότι η μαγεία κάθε χρώματος έχει χαθεί μαζί με κάθε ωραίο συναίσθημα που σου πρόσφερε κάθε ένα από αυτά. Έχει ανακατευτεί με την αίσθηση της κακουχίας και της φτώχιας και προσδίδει μια καταθλιπτική αίσθηση στον καθένα.
Κάθε άνθρωπος αγαπά την πόλη του, αλλά εγώ την αγαπώ αληθινά και αν είχα την κατάλληλη ηλικία θα είχα παλέψει πραγματικά για να καταφέρω να την επαναφέρω στην αρχική της κατάσταση. Θέλω να δω ξανά όλο τον κόσμο να περπατά με σιγουριά στο δρόμο. Θέλω όλοι νοιώθουν ωραία και όχι άγχος. Όταν ξυπνάει το πρωί να είναι έτοιμος για την καινούργια του περιπέτεια. Να πηγαίνει ο καθένας για ψώνια και να μπορεί να αγοράσει όλα τα απαραίτητα. Θέλω τέλος να διεκδικεί ο καθένας τα δικαιώματά του στη ζωή.
Άνθρωποι μικροί και μεγάλοι έχουν το δικαίωμα να διαλέξουν πως θέλουν να ζήσουν. Όλοι σίγουρα θέλουν να ζήσουν με ηρεμία και γαλήνη στη ψυχή. Μπορούν να το κάνουν, μπορούν να παλέψουν και να τα καταφέρουν. Αν δεν παλέψουν σημαίνει ότι ίσως δεν το θέλουν πραγματικά, δεν το αξίζουν.
