Η καινούρια ταινία του Γιώργου Τσεμπερόπουλου βάζει στο μικροσκόπιο σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα με επίκεντρο το ρατσισμό.
Ο Κώστας Στασινός, ετών 48, μικροεπιχειρηματίας γεωπόνος, έχει μια συνηθισμένη ζωή με τη σύζυγο και τα δυο παιδιά του. Ένα βράδυ, μία ομάδα τεσσάρων μεταναστών θα εισβάλει στο σπίτι του και θα κακοποιήσει την οικογένειά του. Τότε, τα πράγματα αλλάζουν ριζικά. Ο Κώστας, από προοδευτικός άνθρωπος, με αξίες στη ζωή, που προσπαθεί να τις περνά και στα παιδιά του, θα πάρει την καραμπίνα του πατέρα του και θα αναζητήσει εκδίκηση.
Η ιστορία που διάλεξε να μας αφηγηθεί ο σκηνοθέτης είναι αρκετά συνηθισμένη, ειδικά τα τελευταία χρόνια, τόσο στην Αθήνα όσο και στην επαρχία. Σημαντικό ρόλο στην ταινία παίζει η έννοια της προσωπικής αξιοπρέπειας. Μία αρκετά κακοπαθημένη έννοια που μέσα από τις διαφορετικές νοηματοδοτήσεις της αποτελεί υπόβαθρο για εντελώς διαφορετικές πράξεις. Ώστε στο τέλος ο κάθε χαρακτήρας πρέπει να ορίσει το πλαίσιο της δικής του προσωπικής αξιοπρέπειας. Μέσα από το πολύ μεστό σενάριο του Γιάννη Τσίρου, ο θεατής έχει πραγματικά την ευκαιρία να προβληματιστεί πάνω στο φαινόμενο του ρατσισμού και στις αιτίες που τα τελευταία χρόνια τέτοιες αντιλήψεις κερδίζουν έδαφος στην ελληνική κοινωνία. Δεν είναι τυχαίο ότι στην ταινία αυτός που σπρώχνει τον πρωταγωνιστή στην εκδίκηση είναι ένας απόστρατος, ο οποίος αποτελεί ευθεία αναφορά στη Χρυσή Αυγή και τις μεθόδους της. Φόντο, φυσικά, μια Αθήνα γκρίζα και σκυθρωπή.
Η ταινία έχει αρκετές αρετές. Με σωστό ρυθμό και αρκετές εναλλαγές, κρατά το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο. Ένα από τα όπλα της είναι και η εξαιρετική ερμηνεία του Μανώλη Μαυροματάκη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά και του Γιώργου Γάλλου στο ρόλο του απόστρατου.
Ελένη Π. (εφημερίδα «Κόντρα»)
