Ο Τάκης Ζώτος, ο συνάδελφος, ο σύντροφος, ο φίλος, δεν είναι κάποιος περίεργος ή γραφικός τύπος που στις χριστουγεννιάτικες διακοπές του στο Καρπενήσι πήρε ένα σπρέι και άρχισε να σβήνει τα χρυσαυγίτικα συνθήματα από τον κεντρικό τοίχο εισόδου στην πόλη. Ούτε είναι ο δικηγόρος αυτός που θα προχωρούσε σε θεαματικές ενέργειες για αυτοπροβολή.
Ο Τάκης, εδώ και δεκαετίες είναι ένας μαχόμενος δικηγόρος που έχει τάξει και έχει αφιερώσει τη ζωή του στην υπεράσπιση κάθε διωκόμενου, κάθε αντιστεκόμενου, μαχόμενος έμπρακτα τη νεοναζιστική απειλή και την εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Υπερασπίζεται με φανατισμό τα κοινωνικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες, αναδεικνύοντας με τον πλέον κατηγορηματικό αλλά και ανθρώπινο τρόπο τον κοινωνικό ρόλο του δικηγόρου-υπερασπιστή. Όσο χαμηλών τόνων και αν είναι στη δημόσια εκφορά του λόγου του (φάνηκε εξάλλου και από τη λιτή και τόσο σεμνή δήλωσή του μετά την ιστορικά γελοία σύλληψή του), άλλο τόσο αστράφτει και βροντάει μέσα στα ακροατήρια, πότε υπερασπιζόμενος πολλούς από τους πεντακόσιους συλληφθέντες το ’95 στο Πολυτεχνείο, πότε κατακεραυνώνοντας τον εισαγγελέα της έδρας στη δίκη της 17Ν, πότε αποδεικνύοντας τα σκοτεινά μονοπάτια της εγκληματικής οργάνωσης της Χ.Α. στις δίκες του Σαχζάτ Λουκμάν, αλλά και στη ίδια την δίκη της Χ.Α. ως πολιτική αγωγή των Αιγύπτιων αλιεργατών.
Για τον Τάκη το σβήσιμο των χρυσαυγίτικων συνθημάτων ήταν απλά μια λογική συνέχεια της καθημερινής του ζωής. Υπάρχουν, ξέρετε, και τέτοιοι δικηγόροι (μη σας μπλέκει το κουστούμι)…
Αλέκα Ζορμπαλά, δικηγόρος
