Και να που ήρθε ο καιρός να σηκώσεις το κλομπ πάνω στη μάνα σου που καθάριζε σκάλες, πάνω στον πατέρα σου που ήρθε με το τρακτέρ απ το χωριό, πάνω στο δάσκαλο του γιου σου, πάνω στο ίδιο το παιδί σου. Πάρε φόρα και χτύπα.
Σφίξε τα δόντια και τσάκισέ τους. Να δουν πως δεν πήγαν χαμένοι τόσοι κόποι. Δείχτους πως βγαίνει το ψωμί σ’ αυτούς τους άχαρους καιρούς. Έτσι κι αλλιώς εντολές εκτελείς. Άλλος σου αγόρασε το κλομπ και άλλος σου όπλισε το χέρι. Γλύψε λοιπόν το χέρι που σε ταίζει και τσάκισε όποιο χέρι σηκωθεί να πιάσει ένα κομμάτι ουρανό…
Πέτρος Κατσάκος – Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών
